คลั่งรักยัยเด็กแสบ

อากาศประเทศไทยคือ...ทอดไข่ดาวยนพื้นได้เลยนะ แค่ก้าวแรกที่ลงจากเครื่องบินไอร้อนเข้าปะทะหน้าทำให้ฉันถึงกับถอนหายใจเลย ไปอยู่กับคุณย่ารันญา(แม่กันต์)ที่ลอนดอน แต่เมื่ออาทิตย์ที้แล้วคุณป๊ากันบอกคิดถึงอยากให้กลับมาเรียนที่ไทย ฉันเลยตัดสินใจย้ายกลับมาเพราะคิดถึงม๊าแล้วก็พี่ชายทั้งสองคนเหมือนกัน ไม่รู้ว่าพี่ชายทั้งสองคนมารึยัง นี้เป็นการนั่งเครื่่องบินคนเดียวครั้งแรกของฉัน ฉันย้ายไปอยู่กับคุณย่าตอน11ขวบ และตอนนี้ฉัน16ปีแล้ว เป็นคำนำหน้าชื่อแล้วด้วย โตจึ้นมาอีกขั้นหนึ่ง  ระหว่างที่เดินออกมาฉันเห็นชายหนุ่มตัวสูงสองคนยื่นเด่นสง่าอยู่กลางวงรอบสาวๆมากหน้าหลายตา และผู้คนที่มารอรับผู้โดยสารขาเข้า ใบหน้าคมเข้้มถอดแบบมาจากป๊าทั้งสองคน ถึงหน้าตาจะไม่เหมือนกันเดะแต่แค่มองห็รู้แล้วว่า พีี่ชายฝาแฝดของฉันนั้นเอง "พี่คิริน..พี่คิรา..คิดถึงจังเลย"ฉันวิ่งฝ่าวงบ้องสาวๆเข้าไปกระโดดกอดชายหนุ่มทั้งสอง ไม่เจอกัน5ปีทำไมตัวสูงแบบนี้นะ ม๊าคีย์ให้กินเสาไฟรึไงกัน "ว่าไงตัวเล็ก พี่ก็คิดถึงเรา"คิราบอกและกอดตอบน้องสาว "เหนื่อยมั้ย? คิดถึงที่สุดเลยนัยเด็กดื้อ" คิรินถอนกอดออกก่อนและเอามือวางบนหัวคนตัวเล็กกว่าแล้วถาม "ศิญา ไม่ใช่เล็กแล้วก็เด็กดื้อนะ ศิโคแล้วนะ"ฉันมุ่ยหน้ากอดอกยู่ปากใส่พี่ชายทั้งสองคน  "ตัวสูงยังไม่พ้นหัวไหล่ทำปากดีนะ ป้ะกลับบ้านม๊ากับป๊ารออยู่" พี่คิราบอกและจูงมือฉันเดินออกมา ส่วนพี่คิรินเดินลากกระเป๋าสัมภาระทั้งสองใบตามมาด้านหลัง พวกหญิงสาวทีี่รายล้อมมีถ่ายรูปบ้าง ซุบซิบกันบ้างแต่พี่่ชายทั้้งสองไม่ได้สนใจ คนพวกนี้คือแฟนคลับของพี่ชายฉันเองแหละ พี่ชายฉันเป็น นักร้อง คะ ร้องเพลงเพราะมาก แถมยังโสดด้วยนะ ขายพี่ชายหน่อยเพื่อจะมีคนมาสมัครเป็นพี่สะใภ้  ระหว่างทางกลับบ้านพี่ชายทั้งสองสอบถามความเป็นอยู่ของฉันที่นู้น จริงๆเราไม่ค่อยได้คุยกันหรอกเพราะทั้งสองคนไม่ค่อยว่าง ไหนจะเรียนไหนจะงาน และอีกอย่างคือเวลาเราไม่ตรงกัน ม๊าคอยเล่าเรื่องพี่ชายทั้งสองให้ฟังตลอด "โตเป็นสาวแล้ว..คิดถึงพี่บ้างมั้ยห่ะ"พี่คิราที่จับรถอยู่เอือมมือมาลูบหัวและถาม "คิดถึงสิ หนูคิดถึงพี่ทั้งสองคนมากเลยนะคอยถามจากม๊าตลอด และก็ติดตามผลงานด้วยดูนี่สิ" ฉันเอาโทรศัพท์ยืื่นให้ดูว่าฉันติดตามผลงานเขาสองคนจริงๆ "แล้วร้องได้รึป่าว" "ได้สิคะ หนูแฟนคลับเบอร์1ของ วงK2R เลยนะคะ "ฉันบอก "อืมเชื่อแล้ว..ปะถึวแล้วลงไปหาม๊ากัน" หลังจากลงรถฉันเดินเข้ามาในบ้านชายหนุ่มอายุขึ้นเลขสี่ แล้วยังดูอ่อนกว่าวัยเอามากๆ กางแขนออกฉันเห็นแบบนั้นก็วิ่งถลาเข้าไปในอ้อมแขนนั้นทันที "ฟอด..ฟอด..คิดถึงม๊าที่สุดเลย ฟอด ชื่นใจจังเลยคะ" ฉันหอมซ้ายหอมขวาแก้มเนียนของม๊า คิดถึงที่สุดเลย "ม๊าก็คิดถึงหนูเหมือนกันครับ" "ป๊าไปไหนคะ..ไหนยอกคิดถึงหนูไง ไปหากันเมื่อเดือนที่แล้ว อยู่ก็โทรไปบอกคุณย่าว่าคิดถึง อยากให้กลับมาเรียนที่ไทย" "ก็มีลูกสาวน่ารักขนาดนี้อยู่ไกลกันก็เป็นห่วงแย่เลย"เสียงทุ่มเอ่ยทางด้านหลังทำให้ทุกคนหันไปมอง "ป๊ากันต์....ฟอดๆ"ฉันวิ่งไปกอดป๊ากันต์ก่อนและหอมซ้ายหอมขวาเหมือนที่ทำกับม๊า "น่ารักแบบนี้ ใครมันตะทิ้งไว้ให้ไปพวกฝรั่วมันมารุมจีบละ ลูกสาวป๊ายิ่งโตยิ่งเหมือนม๊า แค่นี่ก็จะคลั่งตายแล้ว "เหมือนคีย์แล้วจะทำไมเฮียกันต์" "ก็..ก็ทั้งน่ารัก ทั้งสวยขนาดนี้ไม่ห่วงไม่หวงได้ยังไงกัน" " คีย์40แล้วนะ ยังจะหวงอีกหรอ?" "หวงสิครับเมีย ทั้งนารัก ทั้งสวยทั้งขาว แถมยังเด้งยังแน่นแบบนี้ไม่หวงก็บ้าแล้ว" "เฮีย...พูดอะไรลูกฟังอยู่นะ" "ไม่เป็นไรครับม๊า ผมาองคนชินแล้ว" "คิริน เดียวจะโดน ไปเลยยกกระเป๋าขึ้นไปให้น้องเลย คิราพาน้องไปดูห้องไปละ มาเหนื่อยๆพักผ่อนก่อน เดียวแม่ให้ป้าฝนไปตามตอนมื้อเย็นนะ" "คะม๊า หนูขึ้นไปนอนก่อนนะคะ ง่วงมากๆเลย" หลังจากขึ้นม่พักผ่อนด้านบนจนถึงช่วงเย็นป้าฝนขึ้นมาเรียกให้ลงไปกินข้าว พอกินข้าวเสร็จป๊าก็เรียกมาคุยเรื่องโรงเรียนใหม่ที่จะเปิดในอาทิตย์หน้า เป็นโรงเรียนของแฟนอาแดนที่เป็นเพื่อนกับม๊า เป็นโรงเรียนสหอินเตอร์ ตั้งแต่อนุบาลจนถึงม.6   "อาทิตย์หน้าโรงเรียนดปิดแล้วเตรียมพร้อมด้วยนะรู้มั้ย" "คะป๊า" "มีปัญหาอะไรบอกป๊า หรือป๊าวัชร ไม่ก็บอกพี่ชายเราทั้งสองคนรู้มั้ย?" "เข้าใจคะ" "แล้วถ้ามีใครเจ้ามายุ่ง"พี่คิราบอก "หรือมีใครเข้ามาจีบ บอกพี่นะรู้มั้ย เรายังเป็นเด็กอยู่ ยังไม่ต้องรีบ"พี่คิรินบอก "รู้มั้ยว่าทุกคนรักและห่วงเรามาก"คิราบอกอีก "รับทราบคะ ถ้ามีใครมาจีบศิ จะรีบบอกเลยคะ" ฉันทำท่าตะเบะแบบตำรวจเป็นเป็นรับทราบกับคำพูดของทุกคน "ดีมากครับลูกสาว คิริน คิราดูแลน้องด้วย ไปพักผ่อนกันได้แล้วป๊าจะทำงานต่อ" "ครับป๊า" "ครับ" "คะป๊า...ฝันดีนะคะ ฟอด!" "พี่คิรินฝันดีนะ ฟอด!" "พี่คิราฝันดีน้าา ฟอด!" หลังจากออกจากห้องทำงานป๊าเราสามคนก็แยกย้ายเข้าห้องตัวเอง ฉันเองก็ต้องพักผ่อน และเตรียมตัวไปเรียน ที่ใหม่ างใหม่ๆ เพื่อนใหม่ จะได้เปิดโลกกว้างอีกแล้ว รู้สึกตื่นเต้นจัง...