PROLOGUE
469 Words
Flora standing at the front door with her suitcase in her hand. She didn’t know what to do matapos malaman ni Diego ang mga panloloko na ginawa nila ng twin sister niya halos isumpa siya nito dahil sa mga kasalanang ginawa nila.
She already fall in love with that man pero wala siyang mukhang ihaharap dito. Kahit na nga ba naging malapit na din siya sa binata alam niyang iba pa rin ang babaeng mahal nito at walang iba kundi ang twin sister niya na ginawa siyang panakip butas para lang ipakasal sa lalaking lubos na niyang minamahal ngayon at ang tanga niya para maniwala naging tanga lang siya dahil sa sobrang pagmamahal niya sa kapatid.
Binuksan niya ang pinto na nanginginig ang mga kamay at para bang nanghihina na rin ang mga tuhod niya habang ang kanyang labi ay nagsisimula ng mangatal sa takot na baka itakwil siya nito.
"D-Diego?"
Walang emosyon ang mukha nito na humarap sa kanya at alam niyang simula ngayon ay kamumuhian na siya nito dahil ang pinaka ayaw ng binata ay ang manloloko at sinungaling tulad nang ginawa niya.
"What the hell are you doing here?!" he shouted, full of anger. Umiigting ang mga panga nito at halata ang madilim na mukha.
Nanatili siyang nakatayo sa harapan ni Diego habang malamlam ang mga mata na para bang gusto na bumuhos ng mga luha at lumuhod para magmakaawa na patawarin siya sa mga kagaguhan nilang ginawa na magkapatid. Alam niyang hindi siya ang mahal nito kaya nagagalit ito ngunit patuloy siyang aasa na baka nagbago na ang puso nito, na baka siya na ang mahal at hindi ang kakambal.
"Please, let me explain nagawa ko lang naman 'yun-"
"Because you're a woman without dignity," he said directly.
Masakit para sa kanya na marinig ang salitang iyon mula sa lalaking minahal niya pero deserved naman niya ang mga sinasabi nito.
"Diego, please hayaan mo muna akong mag explain at linisin ang pangalan ko sa'yo," buong puso siyang nagmamakaawa sa binata.
Diego smiles bitterly, "Hindi ako tanga Flora para magpaloko muli sa'yo, sa inyo ng kapatid mo!"
She wants to cry in front of him, "Paniwalaan mo naman ako sa mga sasabihin ko minahal na rin kita at lalong binigay ko na ang sarili ko sa'yo!” Naluluha na siyang pero pilit niyang pinipigilan na bumagsak ang kanyang luha.
“Nagawa ko na nga maghubad sa harapan mo para lang maging masaya ka at isa lang naman ang gusto kong makuha mahalin mo rin ako na parang ako si Felicity!"
"Get out of my sight. I don't need you," mahinahon ngunit may diing wika nito.
"Ako ang inaakala mong si Felicity kaya ako ang minahal mo bakit ba hindi na lang ako? Ano bang meron siya na wala ako?" she asked sadly.
"I said get out!"
- Writer
