เทพบุตรทวงแค้น

ท่ามกลางความวุ่นวายในเมืองใหญ่ บรรยากาศยามค่ำคืน ดวงไฟมากมายถูกเปิดส่องสว่างไปทั่ว รถยนต์ยังคงวิ่งขวักไขว่ราวกับถนนเส้นนี้ไม่เคยหยุดพัก ท้องฟ้ายามค่ำคืนของเมืองใหญ่นี้ ถูกปกคลุมไปด้วยฝุ่นควันจนมองไม่เห็นดาวที่พรั่งพราวอยู่บนท้องฟ้า ท้องฟ้าที่ถูกฉาบด้วยสีนิล กลับกลายเป็นสีเทาเพราะถูกปกคลุมด้วยฝุ่นควันแทน ถึงจะมืดค่ำแล้วผู้คนก็ยังไม่ได้หยุดพัก บ้างก็ยังทำงาน บ้างก็เลิกงานแล้ว ชีวิตทุกคนล้วนแตกต่างกัน และทุกคนต้องต่อสู้ดิ้นรนกันไป ตกดึกของคืนนั้น ปัง! ปัง! ปัง! “อ้ากกก!!” เสียงร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด พร้อมกับเสียงปืนดังกึกก้องไปทั่วบริเวณ ในยามราตรีนี้ไร้ซึ่งแสงจันทร์สาดส่อง และที่แห่งนี้เป็นซอยเปลี่ยว ไร้ซึ่งรถยนต์สัญจร ชายผู้ที่ถูกคมกระสุน พยายามตะเกียกตะกายหนีเพื่อให้หลุดพ้น ร่างกายของเขามันเจ็บร้าว ไร้ซึ่งเรี่ยวแรงจะพยุงกายให้ลุกขึ้น ตึก! ตึก! ตึก! เสียงฝีเท้าหนัก ๆ ก้าวเดินอย่างเชื่องช้า แต่ทว่าทรงพลัง ในมือถือมัจจุราชสีดำมันวาวเดินเข้าไปหาชายหนุ่มที่พยายามตะเกียกตะกายหนีอย่างใจเย็น และวันนี้เขาจะส่งมันไปทัวร์นรกเอง “อย่าทำผมเลย ผมมีลูกเมียที่ต้องดูแล อย่าฆ่าผมเลยนะ ให้โอกาสผมได้แก้ตัวสักครั้ง” ชายที่ร่างกายโชกไปด้วยเลือดพยายามอ้อนวอน เขาใช้มือสั่นเทาประนมมือไหว้เพื่อของชีวิตจากซาตานร้าย ผู้ที่สามารถประหัตประหารชีวิตเขาให้ดับดิ้นลง “ให้พวกผมจัดการดีกว่าครับนาย” เสริมพูดขึ้น “หึ! พวกมึงรอเก็บศพมันดีกว่า หลังจากที่กูฆ่ามันให้ตาย พวกมึงจะเอาไปทำอะไร? ก็แล้วแต่พวกมึงจะทำ” น้ำเสียงเหี้ยมกล่าวอย่างเยือกเย็น จนคนฟังรู้สึกขนหัวลุก ผู้ที่ยืนถือมัจจุราชสีดำอยู่เบื้องหน้าของเขา คือผู้ที่ถูกขนานนามว่าเป็นผู้ชายที่สามารถฆ่าคนได้อย่างไม่รู้สึกอะไรเลยสักนิด ฆ่าคนมากกว่าจำนวนหินบนเกาะไข่มุก “ก่อนตายมีอะไรจะพูดไหม? ใครส่งมึงมา” “ไม่มี” เขาปฏิเสธพร้อมกับส่ายหน้า เขารู้สึกเสียใจไม่น้อยที่ทำพลาด มันจะพลอยทำให้ลูกเมียของเขาเดือดร้อนไปด้วย เขาได้แต่คิดอย่างวิตก หวาดหวั่น “หึ” วิคเตอร์แค่นหัวเราะออกมาอย่างเย้ยหยัน มองคนที่เขากำลังจะมอบความตายให้ ก่อนจะเล็งปืนไปที่ร่างชายคนนั้น “อย่าทำอะไรผมเลย ผมสัญญาจะไม่ข้องเกี่ยวกับคุณอีก ผมไม่รู้ไม่เห็นอะไรทั้งนั้น” “มึงไม่มีโอกาสที่จะข้องเกี่ยวกับกูอีกหรอก มึงบอกกูมาว่าใครส่งมึงมา” “ไม่มี” “ไม่บอกกูก็ไม่เป็นไร มึงตายก่อน เดี๋ยวกูส่งลูกกับเมียมึงให้ตายตาม ไม่ต้องห่วงอะไรทั้งนั้น” “อย่าทำพวกเขาเลย ถ้าจะทำก็ทำผมคนเดียว” “มึงไม่มีสิทธิ์มาต่อรอง นอกจากมึงจะบอกความจริงมา และกูจะปล่อยลูกเมียมึง” “...” “ในเมื่อกูให้โอกาสมึงพูดแล้วมึงไม่ยอมทำ วันนี้มึงก็ตายซะ!!” “ดะ... เดี๋ยว!” ปัง! ปัง! สิ้นเสียงปืน ร่างกายของชายคนนั้นก็ฟุ๊บลงกับพื้น แล้วขาดใจตาย เลือดสีสดไหลอาบพื้นคอนกรีตจนแดงฉาน แสงไฟที่หน้ารถสาดส่อง ยิ่งเห็นเหตุการณ์อย่างชัดเจน “เอามันไปทิ้ง” “ครับนาย”