شموخ أنثى الجزء الأول

فى احد شوارع القاهرة فى تمام الساعة الثانية عشر بعد منتص الليل كانت تمشى فتاة فى نصف العقد الثانى من عمرها تتميز ب*عرها البنى الذى يميل الى الاحمرار وبشرتها البيضاء وعينها الزرقاء كالبحر فكان كل من يراها يسحر بجمالها ... كانت تتجول فى الشوارع وحدها وتحمل حقيبتها بيده فشعرت بالتعب من كثرة المشى فجلست على الرصيف بينما بالصدفة كانت تمر سيارة من النوع الفخم وكان بها رجل فى اوائل العقد الثالث من عمره فرآها واوقف سيارته وهبط لها احمد : يا انسة بتعملى ايه دلوقتى هنا رفعت نظرها له ونهضت بسرعة وقالت : مش بعمل حاجة انا كنت مروحة البيت وتعبت من المشى وقعدت اريح شوية احمد بشك : مروحة البيت فى الوقت ده ... طاب والشنطة اللى فى ايدك دى ايه مرام بحدة : عن اذنك احمد : طاب استنى تعالى اوصلك مرام : لا شكرا فوجدت شابان يقفوا امامها ويقول احد منهم : ايه يا قمر هو الواد ده مدايقك فى حاجة نعرفه شغله احمد بنظرة مخيفة : نعرفه شغله طاب غورو من هنا احسلكم قال واحد منهم بسخرية : ده بيهددنا احمد بغضب : لا ياروح امك انت وهو انا مش بهددكم انا بحذركم علشان لو كترتوا فى الكلام معايا اقسم بالله اخليكم تقضوا الليلة دى فى الحبس انتو شكلكم عايزين تتربوا من اول وجديد قال واحد منهم : انت ظابط احمد : اهاا ورائد كمان يعنى بأشارة منى تروحوا فى داهية غور انت وهو من هنا يلا ....... : احنا اسفين ياباشا ذهبوا فى لمح البصر فنظر الى ذلك الفتاة الذى كان يبدو على وجها الخوف وقال : تعالى اوصلك مرام بابتسامة : لا شكرا مش عايزة اتعبك احمد بحدة : مش هاينفع تمشى وحدك فى الوقت ده واد*كى شوفتى حصل ايه يلا مرام باستسلام : طيب ركبت معه سيارته كانت لا تعرف ماذا ترد عليه اذا سألها عن منزلها او شئ يخصها فاهى لا يوجد لها منزل هبطت دمعة حارة من خدها فجففتها بسرعة ثم سمعته يقول بصوته القوى : انتى ايه اللى منزلك فى الوقت ده وكنتى فين لما رايحة بيتكم دلوقتى مرام : اااااا .... اصل انا كنت عند وحدة صحبتى وكنت قاعدة عنديها كام يوم ودلوقتى رايحة البيت احمد بتعجب : رايحة البيت فى الساعة دى مكنتيش قادرة تنسى لغاية الصبح او صحبتك دى توصلك او تخلى اى حد يوصلك .. على العموم انتى بيتك فين لم تعرف ماذا ترد فا خترعت كذبة وقالت بتوتر : لسا قدام شوية وبعد مرور دقائق قصيرة قالت : بس هنا بيتى ... شكرا اوى هبطت من السيارة وقال لها بابتسامة : العفو لم يعرف ما الذى جذبه لها .. برائتها ام ملامحها الجميلة ام ماذا .. ذهب هو بسيارته بعد ان حفظ عنوان منزلها بينما هى ظلت الى ما يقارب ساعتين تمشى مرة اخرى فى الشوارع وتدعى ربها ان يحفظها اصبحت الساعة الثانية بعد منتصف الليل كانت لا تعرف الى اين تذهب .. جلست على احد سلالم مبنى كبير ولم تشعر بنفسها وذهبت فى النوم ............استوب هنا اكيد بتسألو مين مرام دى وايه حكايتها هاقولكم .... مرام تبلغ من العمر 25 عاما والديها متوفين كان والدها من اكبر رجال الاعمال ومعروف جدا لا يوجد مع سوى اخت واخ .... عمها يعيش فى امريكا من سنين عديدة ولم تعرف عنه شئ اما عمتها فاهى التى كانت تعيش معها بعد ان سرق منها كل ورثها ولم تعرف من الذى سرقه وكان لا يبقى معها سوى منزلهم او فيلاتهم هى التى ملكها ولم ترد ان تعيش وحدها فذهبت لتعيش مع عمتها ... ولكن عمتها كانت لا تحبها وايضا عمها ولا يحبوا والدها ايضا لان والدهم كتب كل شئ با اسم والدها قبل ان يتوفى لانه هو الاكبر واخواته كانو صغار ... كان ليس لها حل اخر سوى العيش معها كان زوجها دائما ما يشرب الخمر واكثر من مرة يحاول التقرب منها وعندما ما سئمت من هذا الوضع قررت ان تترك منزل عمتها ارادت ان تذهب الى منزلها ولكن مكانه بعيد جدا ولا يوجد معها اى نقود حتى تأكل بها او تذهب بها الى منزلها _______________________________________ يدخل ڤلته الفخمة يجد شقيقته تنتظره داليا : اهلا يا استاذ لسا بدرى احمد : ههههههههه ايه اللى مصحيكى يابت لغاية دلوقتى داليا : كنت فين ده كله احمد : هاكون فين يعنى داليا : لحد دلوقتى كنت قاعدة لسا فى القسم اول مرة تتأخر كده احمد : هى حصلت معايا حاجة اخرتنى شوية داليا بلهفة : ايه هى .. ايه احكيلى بسرعة والنبى احمد : ماتهدى شوية يابت هاقولك داليا : قول يلا طيب ( قص لها جميع ما حدث ) فقالت بغمزة : امممم وهى البت عجبتك ولا ايه ياحضرة الرائد احمد : ههههه هى الصراحة تعحب اى حد بس مش كده انا فى حاجة جذبتنى ليها مش عارف ايه هى داليا : الله الله الرئد احمد مكاوى ياجماعة اللى كان مجرد ما اكلمه فى الحب والجواز يعملى افلامنات وقع فى الحب من اول نظرة احمد بضحك : اطلعى نامى يا داليا مش ناقص هبلك ده انا داليا : انما قولى هى حلوة للدرجادى يعنى ... بعدين اصلا انت ايه عرفك ممكن تكون بنت مش كويس او عاملة مصيبة ايه اللى يطلعها فى الوقت ده انت صدقت انها كانت عند صحبتها صح شكلها البت دى مش تمام احمد بحدة : داليا مينفعش تحكمى على الناس من غير ما تشوفيهم او تظنى فيهم ظن وحش وانتى متعرفيش حاجة .. ان بعض الظن اثم .. وبعدين ممكن تكون حصلت معاها مشكلة ولا حاجة وخلتها تطلع فى الوقت ده وبعدين البنت مش باين عليها خالص انها زى مابتقولى كده وانا عدوا عليا بنات كتير اشكال والوان فى القسم واقدر اعرف البنت الكويسة واللى مش كويسة داليا : ههههههه انت هاتقولى ... انا هاطلع بقى تصبح على خير ياحبيبى احمد : وانتى من اهله ______________________________________ فى صباح اليوم التالى افاقت مرام على صوت احد ففتحت عينها وجدته رجل يبدو انه فى العقد الخامس من عمره نهضت بسرعة فنظر لها الرجل والى وجها الشاحب ونظراتها البريئة والحزينة وقال : بتعملى ايه هنا يابنتى مرام : انا تهت من البيت بس ومعرفتش ارجع الرجل : وهو اللى يتوه من بيته ياخد معاه شنطة هدومه برضوا نظرت الى الارض بحزن فقال لها ذلك الرجل بحنان : تعالى يابنتى انا بيتى قريب من هنا .. وتحكيلى ايه حكايتك يمكن اقدر اساعدك مرام بارتباك : لا لا شكرا الرجل : متخافيش انا معايا بنت قدك استسلمت له وذهبت معه الى منزله .. فقالت زوجته : مين دى يامحمد محمد : ادخلى يابنتى ادخلى دخلت مرام وكانت تشعر بالخجل اقترب من اسماء وقال لها بصوت منخفض : دى بنت غلبانة لقيتها نايمة فى الشارع وباين عليها بنت ناس قولت اجيبها واعرف حكايتها ايه يمكن اعرف اساعدها اسماء : طيب يامحمد .. ادخلى انتى ليه م**وفة كده اسمك ايه مرام : اسمى مرام اشارت لها اسماء بأن تجلس وقالت لها : انتى خايفة كده ليه احكلينا انتى ايه حكايتك مرام تن*دت بقوة وقالت : طيب .... ( سردت لهم حكايتها كاملة ) اسماء بشفقة وحزن: ياعينى عليكى .. الناس اللى زى كده الفلوس عمت على قلوبهم محمد : انا هاكلملك واحد بعتبره ابنى و اخليه يشغلك عنده مرام ب**رة : تقصد اشتغل خدامة يعنى محمد : مفيش حل غيره ممكن ادورلك على شغل لو حابة من بكرة مرام : لا ياعم محمد شكرا انا مش عايزة اتبعك معايا .. انا معنديش مشكلة فى الشغل اللى قولتلى عليه ده اسماء : اكيد مكالتيش حاجة من امبارح تعالى اعملك حاجة تكاليها ومعايا بنتى جهاد فى الكلية كمان شوية وتلاقيها جات مرام بابتسامة : انا مش عارفة اشكركم ازى محمد : على ايه يابنتى بس فدخل شاب فى العقد الثانى من عمره طويل القامة وقال بتعجب : السلام عليكم محمد : عليكم السلام ياعمرو ... ثم نظر الى اسماء وقال : خدى مرام وادخلى جوه يا اسماء دخلت الغرفة معها فقال عمرو : مين دى يابابا محمد : اقعد هاقولك ... دى بنت غلبانة لقيتها نايمة فى الشارع الصبح وجبتها وحكتلى حكايتها عمرو : نايمة فى الشارع !!! وهو اى حد تجيبه البيت عندنا يابابا محمد : يابنى دى بنت ناس وابوها كان رجل اعمال كبير بس حكايتها طويلة وحصلت معاها حجات كتير خلتها تسيب البيت عمرو : وهى ايه حكايتها يعنى محمد : بعدين اقولك انا دلوقتى مستعجل ورايا شغل كتير فى الشركة .. انا هاكلملها احمد واشوفه يشغلها عنده عمرو : احمد مكاوى .. يعنى قصدك تشتغل خدامة محمد : مفيش حل غير كده مع انى والله ما هاين عليا ابهدلها البنت الغلبانة دى عمرو : عندك حق الصراحة القمر دى تشتغل خدامة محمد بحدة : عمرو فى ايه عمرو : هههه خلاص خلاص بهزر يابابا _________________________________________ فى صباح اليوم التالى فى فيلا احمد مكاوى يذهب محمد ومعه مرام الى منزله فتفتح له داليا : اهلا ياعمى محمد وحشتنى والله محمد : هههههههه بكاشة زى اخوكى .. احمد قاعد داليا : اهاا فى مكتبه جوه .. مين دى ( ملحوظة محمد كان صديق ابو احمد وقبل ان يتوفى كان ابنائه مازالوا صغار وكان احمد يبلغ من العمر 16 فوصاه عليهم وهو من ادار باله عليهم واكمل تربيتهم واحمد يعتبره فى مقام ابيه وهو يعتبره هو وداليا ابنائه وعمرو واحمد اصدقاء جدا كالاخوات )) محمد : هاقولك بعدين استنينى هنا يامرام .. جلست على احد الكراسى وجلست معها داليا وقد اخبرتها مرام انها اتيه هنا للعمل وحكت لها بعض الاشياء عنها .... احمد : اهلا ياعمى اتفضل اقعد ليك وحشة والله هو الشغل ماخدك مننا ولا ايه محمد : ههههههههه اه والله يابنى .. بقولك انا عايز اكلمك فى موضوع احمد : موضوع ايه !! محمد : فى بنت عايزك تشغلها عندك هى غلبانة وملهاش حد احمد بتعجب : مين دى وتعرفها من فين ياعمى محمد : شوفتها النهردا الصبح وحكتلى قصتها احمد : طيب هى معاك محمد : اه ...