[Fic Fairy tail] การผจญภัยครั้งใหม่ของพวกเรา
เธอเปลี่ยนท่าให้ชายหนุ่มอยู่ในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอนส่วนเธอลงมานั่งข้างเขาบนเตียงเเทน เธอมองมาที่เขาด้วยสายตาเป็นห่วง เขายกมือขึ้นมาลูบเเก้มใสปลอบโยนร่างหญิงสาวหน้าหวาน “คิดถึงฉันมั้ย คนสวย…
ชีวิตประจำวันของฉันกับโอจัง
อุซุเมะสาววัยทำงานที่กำลังจะได้เลื่อนขั้นเป็นหัวหน้าแผนกแต่แล้วเธอก็ได้ไปล่วงรู้ความลับบางอย่างของบริษัทเข้าทำให้เธอถูกปีศาจตามไล่ล่าจนเธอได้ไปเจอเข้ากับถ้ำปริศนาแห่งหนึ่งและได้ไปทำให้ผนึกในถ้ำคลายออก
ddddddddddddd
ddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddd
'pain"รอยรักรอยร้าว"the pain of the heartless'//18+
'หลายคนบอกว่าชีวิตต้องก้าวเดินไปข้างหน้า' มันคงไม่ยากสำหรับคนที่ไม่เคยพบเจอกับความเจ็บปวดเจียนจะขาดใจ "เธอต้องอยู่ต่อไปนะ เเล้วใช้ชีวิตไห้มีความสุข" ประโยคที่ได้ยินที่ไรก็อยากจะหัวเราะไห้กับความสุขที่เอ่อล้นนั้นเสียจริงไห้อยู่กับความรักความหวังโง่ๆ ที่มนุษย์หลายคนใช้มันนำทางในชีวิต....เเต่กับบางคนก็ไม่สามารถใช้ความรักเเละความหวังนั้นในการมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ "ความเเค้น" ความเเค้นเท่านั้นที่จะนำพาไห้ชีวิตของคนๆหนึ่งเดินต่อไปได้
รักในวัยเรียนไม่เคยลืม
ความรักของหญิงชายในวัยเรียนที่ไม่สมหวังเราได้กลับมาเจอกันในครั้งในวัยมหาลัย
เชิงอรรถประวัติศาสตร์สาปสูญ ทางเจ้าเสด็จ
บทนำ การค้นหาประวัติศาสตร์ชุมชนบนเส้นทางอดีตซึ่งเต็มไปด้วยการสู้รบ ความรัก ความแค้น และสิ่งต้องห้ามที่ซ่อนอยู่ริมทางที่เหลือเพียงเชิงอรรถอันเงียบเหงาและเดียวดาย นวนิยาย เชิงอรรถประวัติศาสตร์สาปสูญ ทางเจ้าเสด็จ บทที่ 1 ในสมุดบันทึกเมื่อครั้งเป็นครูในหมู่บ้านซึ่งมีความใกล้ชิดกับชาวบ้านนั้น นอกจากเรื่องราวการเรียนการสอนตามหน้าที่แล้วยังมีบันทึกเกี่ยวกับท้องถิ่นและชาวบ้านอีกสาระพัดสาระพันเรื่องราวในแต่ละวัน บางเรื่องต้นฉบับเก่ากรอบตามกาลเวลาที่ผ่านมายาวนานเกือบจะโดนเผาหรือชั่งกิโลขายก็หลายครั้งมาแล้ว แต่มันก็ผ่านพ้นวิกฤตมาได้ทุกครั้ง และผมก็มักจะหยิบมาอ่านทบทวนอยู่เสมอเมื่อมีโอกาส อย่างเช่นวันนีผมได้นำบันทึกดังกล่าวมาอ่านในวันที่เมฆฝนเคลื่อนเป็นเงาสีดำเกลื่อนฟ้า ผมเริ่มบันทึกในหัวข้อ “คนไม่มีคอก” ไว้ดังนี้ หมู่บ้านแปลกประหลาดแห่งนี้มีเพียง 8 หลังคาเรือน ประชากรจำนวน 26 คน ชาย 10 คน หญิง 16 คน บ้านเรือนกระจายกันอยู่สองฟากถนนหน้าโรงเรียน ยังไม่มีชื่อหมู่บ้านเป็นทางการ มีชื่อเรียกในท้องถิ่นว่า “บ้านน้อยขี้หมาจอก” อ้อ นักเรียนส่วนใหญ่มาจากหมู่บ้านใหญ่ซึ่งห่างออกไปประมาณ 2-3 กม.ดังนั้น เมื่อถึงวันหยุดโรงเรียนนี้จึงตกอยู่ในความสงบโดยแท้ สามารถเขียนบรรายายได้ตรงสภาพความเป็นจริงได้เลยว่า ความเงียบแห่งยามค่ำของคืนโรยตัวช้าๆลงมาเหนือหมู่บ้านขี้หมาจอก ถึงกระนั้น เหตุการณ์ในความเป็นจริงหาได้เป็นเช่นนั้นไม่ เพราะหนึ่งในจำนวนครัวเรือน 8 หลังดังกล่าวนั้นมีบ้านหลังหนึ่งอยู่ไม่ไกลจากบ้านพักครูคนละฟากกอไผ่เท่านั้น พวกเราทราบกันดีว่าหัวหน้าครอบครัวนี้มีสมญานามว่า “คนไม่มีคอก” ถ้าหลับตาแล้วนึกไม่ออก ผมจะเปิดบันทึกเก๋ากึ๊กมาให้อ่านกันครับ บอกได้เลยว่าเกือบสามสิบปีที่ผ่านมามีอะไรเปลี่ยนแปลงหรือไม่
Надежда Слизеринов
Пророчества ломают судьбы. Заставляют задумываться. Однажды Слизерину предсказали, что его род угаснет, прервется. И тогда он решился на ритуал, чтобы сохранить свое наследие. Рассказ о дочери великого Слазара Слизерина, которая провела тысячу лет во сне и, проснувшись после исчезновения Темного Лорда в 1981 году, попытается выжить в этом мире. Чью сторону примет она, как изменится магический мир от такого вмешательства. Возродит ли она род Слизерин или окончательно его погубит.
Враг Хюррем номер один
Девушка из нашего времени попадает в тело наложницы-рабыни во дворец Топкапы и невольно становится фавориткой Султана Сулеймана. Попаданка наивно думает, что теперь она - хозяйка вселенной, что чинить препятствия ей будет только главная конкурентка Хюррем. Поэтому главная героиня собирается жонглировать каноном пяткой левой ноги со спокойной душой, но реальность оказывается куда интересней и опасней.
Правила моей игры
- Объявляю вас мужем и женой. Боже. Я мечтала услышать это еще в тот самый момент, когда впервые осознала свою привязанность к Омеру. Заметно, день за днем привязанность перетекла в нечто иное, незнакомое тогда, и хорошо осознаваемое сейчас. Я люблю его. Сильно. До безумия. И я посчитала нужным, начать нашу совместную жизнь с правды. Какой бы она не была, и пусть даже мне придется сожалеть о своем выборе. Он оставался хладнокровным. В омуте его черных глаз невозможно найти ответы на вопросы, мучающие меня, но я все же решила посмотреть на него. Смесь жалости, обиды, тоски, невыносимой боли. Злости. Непередаваемой злости. Со стороны мы выглядели счастливой парой, только что укрепившей союз любви священным браком. Никто из присутствующих не знал, чего нам стоило стоять здесь и что мы испытываем в данную секунду. Я боялась. Боялась его. Мне было страшно думать, что будет, если он откажется от свадьбы. Умом, я все же осознавала, что он мог сделать такое. Он всегда стоял на стороне правды, презирал обман, лицемерие, грязную ложь. Его обманули все близкие: дядя, тетя, лучший друг, и я. Любимая девушка. Жена. Вторая половинка. Мне придется сотню раз доказывать, что моя любовь чиста, и что нет отныне никакого обмана. Он никогда не сможет быть со мною откровенен до конца. Но он все-таки сказал «да». Он держал меня крепко за руку, когда началось застолье. Было так красиво, что при других обстоятельствах бы возможно свело бы меня с ума от счастья. Вот он, мой муж, готовый разорвать меня на части. В ту же секунду пришло осознание того, какая же я идиотка, рассказавшая всю правду ему на церемонии. Лучше бы я держала язык за зубами. Или оставила эту правду до лучших времен.