Draven พิษรักเมียเด็ก 25+

คฤหาสน์หรูของมาร์คัส “จับฉันมาทำไม!” เสียงใสเอ่ยถามด้วยความขุนเคือง เมื่อเธอถูกชายฉกรรจ์ที่ไหนไม่รู้ลักพาตัวมา แถมเธอยังไม่รู้อีกด้วยว่าเธออยู่ในบ้านของใคร และตอนนี้ก็กำลังถูกมัดด้วยเชือกอยู่ที่เก้าอี้ โดยมีชายหนุ่มที่เธอเองก็รู้ว่าเป็นใครจ้องมองอยู่ “ทำงานให้ใคร” มาเฟียหนุ่มเอ่ยถามด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง ก่อนจะหยิบซิก้าขึ้นมาคาบและจุดเพื่อสูบมัน “ทำบ้าอะไร! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ!” “…” “ฉันไปทำอะไรให้! ปล่อยเดี๋ยวนี้!” “หึ จะปฏิเสธว่าโทรศัพท์เครื่องนี้กับเพจส้นตีนๆไม่ใช่ของมึง?” “อะ..อะไร! ฉันไม่ได้ยุ่งเรื่องอะไรของนายสักหน่อย ฉันไม่ได้ยุ่งเรื่องของนายเลยสักนิด!” “คนที่มึงถ่ายคือคนของกู สาระแนไม่เข้าเรื่อง” “คนพวกนั้นเป็นคนของนายเหรอ! แสดงว่านายก็ทำเรื่องผิดกฏหมายจริงๆสิ!” “…” “ปล่อยฉันนะ!” “พ่อแม่ชื่ออะไร” “ใครจะบ้าบอกชื่อพ่อแม่กับคนแบบนายกัน!” “วินัย จารุภา นิ่มน้อย จารุภา ณิชา จารุภา.. หึ” ใบหน้าคมคายเค้นหัวเราะในลำคอ ก่อนจะลุกขึ้นและเดินตรงไปที่ร่างเล็กที่กำลังนั่งทำสีหน้าตกใจ เพราะเขารู้จักชื่อพ่อแม่ รวมไปถึงชื่อของเธอด้วย “ระ..รู้ได้ไง! อย่ายุ่งกับพ่อแม่ฉันนะ!” “ฉันไม่เคยปล่อยคนที่ตั้งใจทำลายฉันไปง่ายๆ นอกจาตานอย่างเดียว” มือหนาบีบไปที่แก้มสวยอย่างไม่ปราณี เพราะเธอจงใจที่จะเปิดโปรงงานผิดกฏหมายของเขาด้วยการใช้เพจข่าวของเธอลงคลิป “ตะ..ตายเลยเหรอ! แต่นายทำผิดกฏหมาย ใช้ธุรกิจบังหน้า ก็สมควรถูกเปิดโปรงไม่ใช่เหรอ!” “เสือกไม่เข้าเรื่อง กูต้องเสียเงินปิดเรื่องไป10ล้านเพราะสมองโง่ๆของมึง งั้นกูจะขายพ่อแม่มึงไปชายแดนแล้วกัน” “ไม่ได้นะ! อย่ายุ่งกับพ่อแม่ฉันนะ!” “หึ” ———————————- “ฉันจะหาเงินมาคืนนายให้ไวที่สุด” “ใช้ตัวของมึงแลกเงิน” “…” “จะยอมตายหรือยอมเป็นทาสใต้ร่างกายกู” “ยอมตาย!” “งั้นเอาครอบครัวมึงตายไปด้วยสิ” “มะ..ไม่นะมาร์คัส!” “…” “เออ! ตะ..แต่ฉันเป็นโรค HIV นายกล้ามีอะไรกลับฉันเหรอ”