Sana Maulit Muli

SIMULA Ilang taon na nga ba ang nakalipas? Hindi pa rin niya makalimutan ang nakaraang matagal nang kinuha ng panahon sa kaniya. That was year 1997, and today, it is already at year 2002. Limang taon — limang taon na ang nakalipas pero sa isipan niya, sariwa pa rin ang lahat. Kumusta na kaya ito? Masaya kaya ito ngayon? Kasama ang asawa at mga anak? Kasama ang binuo nitong pamilya? Ang pamilyang pinili niya na makabubuti para rito? Napatingin siya sa kaniyang mga kamay at mapait na ngumiti. Iyon naman talaga ang makabubuti para sa taong iyon. Kaysa sa piling niya — kaysa sa piling ng isa't-isa. Mas pinili niyang bitawan ito kaysa sumaya kasama siya. It was a heartbreaking decision, pero sa sitwasiyon nila noon, baka hindi pa rin sila masaya ngayon. Sinara niya ang mga kamay at tumingin sa kaniyang harapan kung saan tanging mga taong kagaya niya na may parehong sitwasiyon ang kaniyang nakikita. It's okay for me to suffer, huwag lang ikaw. Huwag lang ikaw, Elijah. "Hello po! Nakita mo po ba ang Mommy ko?" Nawala siya sa pag-iisip sa nakaraan ng may humila-hila sa suot niyang puting hospital gown at doon ay nakita ang isang cute na cute na bata. Babae ito at naka-pigtails ang buhok. Sobrang puti at mamula-mula ang matambok na pisngi. Sa tantiya niya ay mukhang nasa tatlo o apat na taon na ang bata. Pero habang tumatagal siyang nakatingin sa mga mata nito, namuo ang mumunting kaba sa kaniyang dibdib. Tila ba sa mga mata nito ay nakita niya ang kaparehong mga mata na paborito niyang titigan noon. Hindi naman siguro? Kumbinsi niya sa kaniyang sarili. Nginitian niya ang bata at marahan na sinapo ang pisngi nito. "Ano ang pangalan mo?" tanong niya rito. Ngumiti ang magandang bata sa kaniya at naupo sa kaniyang tabi. Nahirapan pa ito sa pag-akyat sa bench kung kaya ay natatawa niya itong kinandong. "Ariah po," sagot nito sa katanungan niya. "Ariah Eleazar." Eleazar. Ang kaninang mumunting kaba sa kaniyang dibdib ay napalitan ng sunod-sunod at mabibigat na kabog. Naramdaman niya ang pagsakit ng kaniyang ulo at hindi maganda iyon. Ang batang nasa kandungan niya ngayon — he's very sure now that she’s that person's child. "Ariah!" sigaw ng isang babae sa kalayuan. Sabay nilang nilingon ito ng bata. "Mommy!" Kumaway-kaway ang bata rito. Tama nga siya. Hindi na iyon hinala, totoo na. Ngayon, naalala na niya ang babaeng kamukha ng bata bukod sa mga mata nito na panigurado ay nakuha nito sa ama. "Isiah?" gulat na sambit ng ina ng bata sa kaniyang pangalan pagkalapit nito sa kanila. His smile fades away and he started to feel dizzy. "Arah."