Savage Temptation(Completed)

Chapter 2

DAMIEN is now alone in his room, laying his naked body on the bed and staring deeply at the ceiling. Gumugulo sa isip niya ang babaeng nakasaksi sa krimeng ginawa niya kanina at ang mukha nito na hindi na mawala-wala sa isip niya.

"She looks like her," he said to his self, "I need to know if she is the girl that I am searching."

Umupo siya sa pagkakahiga at nakakunot ang noo na napatitig sa salamin na nasa harapan niya. Kitang-kita niya ang buong anyo niya sa salamin na iyon at ang walang saplot na katawan. Maraming mga babae ang kinakabaliwan ang pisikal na anyong iyon subalit kinatatakutan at pinangingilagan naman siya sa oras na malaman ng mga ito ang pagkatao niya.

He is savage, he has no mercy to kill. Dahil iyon ang naging buhay niya at kailangan niyang gawin iyon para sa kaligtasan niya. Minsan na siyang nagtiwala at naging kahinaan niya iyon, kaya muntikan na siyang mamamatay noon dahil sa tiwalang iyon.

"Boss." Napalingon si Damien sa pintong nakasara dahil doon nagmumula ang boses na iyon.

"What?" malamig na tanong niya.

"Nandito na po ang bebot na kailangan niyo," tugon naman nito na alam niyang may ngisi sa labi. Isa sa mga tauhan niya ang nagsalitang iyon.

Si Garvin, ito rin ang kasama niya kanina nang makita niya ang babae kanina na gumugulo sa isip niya ngayon.

"Let her in," utos niya na dito. Narinig niya na bumukas ang pinto at sumalubong sa kanya ang nakangising mukha ni Garvin. Kasunod nito ang isang babae na may nakakaakit na ngiti, kita rin sa mukha nito ang paghanga sa hubad niyang katawan na nakikita nito. "Is she safe?" naniniguradong tanong niya kay Garvin.

"Yes boss! One hundred percent safe. Walang sakit na kahit ano!

"Leave us here," utos niya kay Garvin.

"Okay boss! Tumingin pa ito sa babae bago umalis," good luck at dapat mapasaya mo si boss ha," bilin pa nito sa babae. Ngumiti lang ang babae.

Nang umalis na si Garvin at naisara na ang pinto saka niya pinagtuunan ng pansin ang babaeng kasama niya ngayon, ang magpapainit sa gabi niya.

Maganda ang babaeng nasa harapan niya at nakakaakit ang pangangatawan nito. Alam niyang hindi basta lang kung saan kumukuha na babae ang mga tauhan niya, kaya talagang hindi lang maganda ang mga ito. At sigurado rin siyang hindi isang basta bayarang babae lang ang kinukuha ng mga tauhan niya para sa kanya.

Mestiza ang babae, may mahabang buhok na bumagay sa bilog at maliit nitong mukha. Singkit ang mga mata, matangos ang ilong at may lips na pulang-pula na bumagay rin sa kulay ng balat. Katamtaman ang tangkad na bumagay sa slim na katawan at hindi kalakihang hinaharap nito.

"I have one rule," umpisa niya dito, "you only lay in this bed and I'll do the works."

"Yes boss."

"Strip," utos niya sa babaeng kaharap. Sumunod naman kaagad ito at hinubad ang suot na black sexy dress na suot. Tumambad sa kanya ang maganda at makinis na katawan ng babae. Nakasuot pa ito ng undergarments pero kitang-kita na ang nakakaakit na katawan nito. Isinunod nito ang bra at panty hanggang sa wala ng natirang saplot sa katawan nito. "Don't move," utos niya muli sa babae na sinunod din naman nito.

Nilapitan niya ito at binigyan ito nang matiim na titig. Saka hinaplos ang magandang mukha ng babae.

Napasinghap ito, nang hawakan niya ang mukha nito at siilin ng maalab na halik. Malambot ang labi nito, na nakakapang-init ng buong katawan niya. Ngayon niya nararamdaman na ginaganahan na siya.

Matapos niyang halikan ang babae ay binuhat niya ito at inihagis sa kama, napatili pa ito dahil sa gulat at pagkakabagsak ng katawan sa kama. Hahawakan sana siya nito sa katawan nang kubabawan niya ito, kaya agad niya itong matalim na tinitigan.

"Don't touch me!" banta na niya dito. Kaya nabitin ang kamay nito sa hangin. Hinawakan niya ang dalawang kamay ng babae at ipininid sa kama pataas sa ulo nito. "I'll do the work," sabi niya muli at maalab na namang hinalikan ang babae.

Napaungol ang babaeng kahalikan niya sa pusok ng halik niya at tumugon na rin ito hanggang sa bumaba ang mga labi niya sa leeg nito. Kinakagat-kagat niya ang makinis na leeg nito na ikinakaungol ng babae, halatang nasasarapan ito sa ginagawa niya.

"Boss please, ibaba niyo pa," puno ng pagnanasang pakiusap ng babae. Pero hindi niya sinunod ang babae at napatili ito nang mariin niyang kagatin ang balat nito sa leeg.

"Huwag mo akong utusan!" galit niyang sabi dito.

"S-sorry boss," mahina na paumanhin nito.

Bumaba ang mga labi niya at sa dibdib nito siya tumutok. Binigyan niya ng maliliit na kagat ang dibdib nito, na ikinakaiki ng babae pero may kalakip na ungol na lalong nagpapainit sa kanya at damang-dama na niya ang pagnanasa sa katawan dahil sa ungol nito.

Paulit-ulit niyang pinagpala ang malulusog na dibdib nito at nang mapansin niya na halos wala na ito sa sarili dahil sa pagnanasa ay walang sabi-sabing pinasok niya ito na ikinatili nito. Alam niyang nasaktan ito sa biglaang pagpasok niya pero wala siyang pakialam, ang mahalaga sa kanya ay masiyahan siya sa ginagawa niya at matugunan lang ng babaeng kaniig niya, ang init ng katawan niya.

"B-boss dahan-dahan. Ang laki mo-

Napatili na naman ito, nang marahas at mabilis na siyang umulos. Napapaungol ito at alam niyang unti-unti na itong nasasarapan sa ginagawa niya, kaya nang nakikita na niyang maliligayahan na ito, agad siyang humiwalay sa babae at nakita niya ang matinding dismaya sa mukha nito.

Hindi siya mabait na tao at hindi siya natutuwa na naliligayahan ito sa ginagawa niya. Dahil kaya siya kumuha ng babae para paligayahin siya at hindi ito ang paliligayahin niya.

"B-boss," nauutal na tawag nito sa kanya at nakita niya ang takot sa mukha ng babae na ikinangisi niya.

Nagulat ito nang buhatin niya ito at patalikurin. At isang malakas na sigaw nang nasasaktan na babae, na hindi lang sa kwarto maririnig kundi hanggang sa labas ng kwarto na alam niyang ikinasanay na ng mga tauhan niya.

Pawisan nang matapos siyang makipag-niig sa wala ng malay na babae sa kama niya. Nakadapa na ito sa kama at hindi na kumikilos. May dugo ang pang upo nito dahil doon niya ito pinasok at hindi sa p********e nito. Marahas at walang awa niya itong inangkin na kahit sumisigaw at nakikiusap na itong tumigil siya, ay hindi pa rin siya tumigil. Hanggat hindi siya nasisiyahan at hindi niya naabot ang sukdulan. Kaya nawalan ito ng malay dahil marahil sa sakit sa marahas niyang pag-angkin sa babae.

Nagsuot siya ng bath robe at lumabas ng kwarto. Nandoon si Garvin, nakaupo sa upuan na isinandal sa pader.

"Ialis niyo na ang babae sa kwarto. Dalhin siya sa Ospital at bayaran ng malaki," utos niya kay Garvin.

"Opo boss," nakangising tugon nito saka pinasok ang kwarto na pinanggalingan niya.

Naglakad na siya paalis at pumasok sa isang kwarto. Ang kwarto kung saan siya natutulog. Walang kahit sino man ang nakakapasok doon sa kwartong iyon, dahil nandoon ang mahahalagang pag-aari niya at isang litrato na nakatago sa kabinet na kinuha niya at tinititigan.

Naaalala na naman niya ang babaeng nakatagpo niya kagabi, habang nakatitig siya sa litrato ng babaeng nakangiti na hawak niya.

"You look like her," kausap niya sa litrato," siya na ba iyon? Napabuntong hininga siya at inilagay sa kama niya ang litrato na hawak. "Dahil sayo naging ganito ako, wala na akong ibang binigyan ng tiwala at hindi ko alam kung anong magagawa ko sa kanya. Kapag tama ang hinala ko. Kapag siya talaga ang taong hinahanap ko." Muli tinitigan niya ang litratong hawak hawak kanina. 

NANGINGINIG ang kamay ni Feliza, habang nakatitig sa labas ng presinto. Nasa harapan siya ngayon ng presinto at kahit takot na takot kailangan niyang i-report ang nasaksihang niyang krimen kagabi, lalo pa't matalik na kaibigan niya ang biktima ng krimeng iyon.

"Makukuha mo Yvonne, ang katarungang nararapat sayo. Ilalaban kita kahit anong mangyari!

Desidido na siyang pumasok sa Police Station at agad humarap sa Pulis na nasa front desk lang.

Kahit kinakabahan siya ay nakuha pa rin ng pansin niya ang gandang lalaking nakaharap niya. Naka-uniform pang Pulis at bumagay sa magandang pangangatawan at matangkad din talaga ito. Mukhang hindi ito purong Filipino dahil halata sa mukha nito na may lahi itong kastila kaya lalo itong naging magandang lalaki.

"Miss, may kailangan ka?" untag nito na ikinagulat niya.

"M-may ire-report po akong krimen kagabi," agad niyang sabi sa Pulis na nasa harap niya.

"Krimen?

"Opo. Kagabi pinatay ang kaibigan ko," naiiyak na niyang sabi. Agad niyang sinabi kong saang lugar iyon at kitang-kita sa mukha ng Pulis na naniniwala ito.

"May natagpuan ngang patay sa lugar na tinutukoy mo. Nang gabi at oras na sinasabi mo rin."

"Opo Sir, kaibigan ko po iyon at kitang-kita ko kung sino ang pumatay sa kanya."

"Sige, halika sa opisina at para maipaliwanag mo rin ang itsura ng suspek," aya sa kanya ng Pulis at naglakad na ito paalis na sinundan naman niya.

Pumasok sila sa isang kwarto. Pero anlaki ang mga mata niya nang may hindi inaasahan siyang nakita sa opisinang iyon.

"Siya! Siya po ang kriminal!" agad niyang bulalas nang makita ang lalaking pumatay sa kaibigan niya.

Walang emosyon itong tumingin sa kanya. Nakaupo ito sa upuan na may kaharap na lamesa at Pulis.

"Miss, baka nagkakamali ka-

"Hindi po. Kitang-kita ko, kung paano niya binaril nang walang tigil ang ulo ng kaibigan ko!" diin niya sa kasamang Pulis.

"Alam mo bang maaari kang edemanda ni Mr. Parker sa walang ebedensiyang pagbibintang mong iyan!" sita sa kanya ng Pulis, na kaharap ng lalaking pumatay sa kaibigan niya.

"Nagsasabi po ako ng totoo-

"Sir, ilalabas ko lang po ito," paalam ng kasama niya at hinila siya palabas.

"Ano ba! Dapat hinuhuli mo iyong lalaking iyon, dahil kriminal siya!" galit na niyang palag sa Pulis na kausap niya.

"Miss, mali ang kinakalaban mo. Alam mo bang makapangyarihang tao iyon at baka dahil diyan sa pangbibintang mo ay mabulok ka sa kulungan," mahinahon na paliwanag nito.

"Ah, kaya pala ayaw niyo siyang hulihin! Dahil makapangyarihan siya!" galit na sumbat niya sa Pulis. "Pinatay niya ang kaibigan ko! Walang awa at walang laban! Tapos sasabihin niyo makapangyarihan na tao iyon, kaya hindi niyo siya magawang ipakulong? Anong klase kayo!" naiiyak na sumbat niya pa rin dito.

"Wala ka pa namang matibay na ebedensiya, eh. Hayaan mo, tatrabahuin ko iyan at pag nakahanap ako nang matibay na ebedensya ako na mismo ang tutulong sayo," sensirong sabi nito.

"Mapagkakatiwalaan ko ba na gagawin mo nga ang sinabi mo?" naniniguradong tanong niya sa kaharap na Pulis.

"Oo, alam ko masakit mawalan ng kaibigan, lalo pa't ganoon ang kamatayan niya. Nawalan na rin ako ng matalik na kaibigan at kagaya ng kaibigan mo, ganoon din ang kamatayan niya. Kaya naiintindihan ko ang nararamdaman mo," nakakaintinding sabi nito.

"Salamat," naiiyak na naman niyang sabi, "Feliza nga pala," pakilala na rin niya sa sarili.

"Vius Gonzalo, SPO1 Gonzalo," nakangiti ng pakilala nito sa sarili at inilahad ang kamay na tinanggap naman niya.

May kinuha ito sa bulsa niya at wallet iyon, saka may kinuha sa loob ng wallet nito. "Calling card ko tawagan mo ako para malaman mo ang update sa kaso ng kaibigan mo." Inabot ito sa kanya.

"Salamat ulit," nakangiti na niyang tugon at nagkapag-asa na siya, na maaring makuha ng kaibigan niya ang katarungan nito, sa tulong ng Pulis na ito.

"Ginagawa ko ito dahil naniniwala ako na kailangang magbayad ang kriminal, na pumatay sa kaibigan mo. Kahit si Mr. Parker pa iyon," tugon nito.

"Ano ba ang Parker na iyan? Bakit sabi mo, makapangyarihang tao iyon?" interesado na niyang tanong dito.

"Milyonaryo ang taong iyon at anak din ng General, kaya lang namatay na ang ama nito. Pero kinikilala at tinitingala pa rin kahit ang anak nito dahil malaki ang naging bahagi nito sa pag ambag ng mga pangangailangang ng Pulisya at ng mga Gobyerno," tugon ni SPO1 Gonzalo.

"Kagaya ng ano? Anong ambag?

"Budget para sa mga armas at ilang pangangailangan ng mga Pulisya. Tumutulong din siya sa Gobyerno, lalo pa't para sa mga mahihirap."

"Cover niya siguro para mapagtakpan ang kriminalidad niya."

"Makapangyarihan nga," nasabi na lang niya.

"But if ever he really killed your friend. Hindi niya matatakasan ang batas!" seryosong saad ni SPO1 Gonzalo. Napatitig siya sa Pulis at kitang-kita dito na sensiro ang sinabi nito.

Matapos nila mag-usap ni SPO1 Gonzalo ay lumabas na siya ng Police Station. Pupuntahan pa niya ang morgue, na pinagdalhan ng katawan ng kaibigan niya. Ibinigay sa kanya ni SPO1 Gonzalo ang address ng morgue kung nasaan ang katawan ni Yvonne.

Nagpara na siya ng jeep, pero nagulat siya sa itim na van na huminto sa harap niya at nang bumukas ito dalawang kalalakihan ang lumabas at humila sa kanya papasok sa van. Walang ingat na inihagis siya sa upuan kaya nauntog pa siya sa kabilang pinto ng Van. Sisigaw sana siya nang may tumakip na kung ano sa bibig niya at may naamoy siya, na nagpahilo sa kanya.

"Sumbong ka pa sa Pulis ha, patay ka ngayon," narinig niyang sabi ng isang lalaki bago siya nawalan ng malay. 

A/N

Again. Sorry sa typos at grammatical Error. Itama niyo na lang ako sa mali ko.

Enjoy reading repz.

Vote, comment and follow me repz.