PROLOGUE

215 Words
"M-my baby..." she said teary-eyed while looking at the monitor of my DSLR camera. "See? She really looks like you. Charming and pretty." "And so you." I chuckled. "Yeah. I almost forgot that we're twin." "Identical twin," pagtatama ni Jella. "And no one can tell who is who." "Para tayong mga xerox copies. Parehong-pareho." "Except for the big mole in your temple." Umangat ang kamay niya at itinuro ang tinutukoy na nunal sa aking sentido. "Kung sabagay, hindi naman gaanong mapapansin kung hindi tititigan maigi." "Look! May nunal din si Danica." Muli kong pinakita sa kanya ang kinunang litrato sa nursery. "Oh my! Katulad din ng sa'yo, Sonnie." "S'yempre mana sa Tita." "Sonnie?" "Hmmm..." "Please take care of my baby." Nagsalubong bigla ang mga kilay ko sa narinig at napatitig sa kapatid. "Please take care of her when I'm gone." "No, don't say that! Gagaling ka, Jella. Makakasama mo pa ng matagal ang anak mo." "How I wish I could but..." Kinagat ko ang ibabang labi upang pigilin ang nagbabantang pagtulo ng aking mga luha. "I know you can make it. Just stay strong, Jella. Kahit hindi na para sa akin, lumaban ka para sa anak mo." "I-I'm scared... I don't want to leave you and Danica." "I don't want you to leave us either."
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD