In Life and In Hell

Saglit na natigilan si Gray nang makitang bukas pa ang ilaw sa dining area. It's already one am at ang alam niya ay walang tao sa bahay. Nagpasya siyang magtungo sa dining area para patayin ang ilaw sa pag-aakalang nakalimutan lang itong isara ng katulong bago umalis para mag day-off. Bahagya siyang nagulat nang makitang nandoon ang asawa. Nakita niya sa mesa ang isang plato ng doughnut at isang malaking chocolate cake. Naalala niya na birthday nga pala nito. Palihim niyang ibinulsa ang hawak na plastic bag. May laman iyong perfume, a monthsary gift from Danna. "I came here to check the lights," Gray said casually. "I thought nakalimutan ng katulong." Bahagyang tumango si Hunter. He hasn't seen his wife for almost eight months. Ilang linggo rin siyang hindi umuwi at ang alam niya ay sa bahay ng pinsan umuuwi si Hunter. Mahabang katahimikan ang namagitan sa kanila at nawalan na rin siya ng sasabihin. Aalis na sana siya nang marinig ang boses nito. "Gray..." Napalingon si Gray at saglit na nagtama ang mga mata nila. "Would you like some cake?" Hindi siya nakasagot agad. It's suspicious enough na bumalik ito ng bahay pagkatapos ng nangyaring away sa kanila, tapos ngayon aalukin pa siya ng pagkain. But it's her birthday. Pagbibigyan niya na. Bahagyang ngumiti si Gray na madalang niyang gawin. Something's up at curious siya kung ano iyon, "Sure." He sat on the empty chair beside her at napansin niyang parang naasiwa ito. Sa halos tatlong taong naging pagsasama nila, hindi sila kumain ng sabay na walang kaharap na ibang tao. Hunter stared at him habang kumukuha siya ng cake. "Okay lang ba na umupo ako rito?" Biro niya bagama't seryoso pa rin ang mukha. " Pwede ko namang dalhin na lang ito sa kwarto  ko Kung ayaw mo akong katabi." Bahagya itong natawa, "it's fine." Tumayo si Hunter at kumuha ng isang kopita sa cupboard. "Are you sure you can drink?" Kunot-noong tanong niya. Hunter is pregnant. Kung hindi siya nagkakamali ay kabuwanan na nito. "Just one glass," sabi nito pagkatapos ilagay ang kopita sa tabi niya at salinan iyon ng red wine. Bumalik ito sa upuan at tahimik na sinimsim ang sariling baso na may lamang alak. Susubo na sana siya ng cake nang matigilan. What if balak siyang lasunin ni Hunter? Napatingin siya sa babae na nakatitig lang sa kanya. Dahan-dahan niyang ibinaba ang kutsara at hindi natuloy ang gagawin sanang pagsubo. Hunter chuckled at napailing. "It's safe," she said bago kunin mula sa kanya ang kutsara at isinubo ang cake na hindi niya nakain. "See?" Bahagyang namula si Gray at tahimik na kinain ang cake. Muli namang kumuha ng isang slice ng cake si Hunter at kumain din. "You should have blown a candle first," basag ni Gray sa katahimikan. "I'm too old for that." Balewalang sagot nito. Tumigil si Gray sa pagsubo at saglit itong pinagmasdan. Natigilan naman si Hunter nang makitang pinagmamasdan siya ng asawa. "What?" "Nothing," Umiling si Gray, "What's your birthday wish, by the way?" "I don't know," nagkibit-balikat ito. "Safe delivery, I guess." "Wala akong regalo sa'yo but I'll buy you next time." "Huwag ka nang mag-abala," natawa si Hunter. "It's something na hindi mo kayang ibigay." "Let me guess." "What?" "Divorce?" Muling natawa si Hunter. Natawa rin si Gray habang napapailing. Divorce is not an option. They both know that. Dahil kung nasa kanila ang desisyon, hindi sila nagpakasal noong una pa lang. "When is your due date?" iniba niya na ang usapan. "Next month. Mga first week." "Alam mo na ba kung lalaki o babae?" Hunter looked at him, suspiciously. Expected na ni Gray ang magiging reaksyon nito. Who could blame her after he asked her to get rid of the child before? "Not yet. I want it to be a surprise," bahagyang lumamig ang boses ng babae. Halatang hindi nagustuhan ang biglaan niyang pagpapakita ng interes sa bata. Tumango na lang siya. Natapos na sa pagkain si Gray at nilagay na ang plato sa lababo. Akmang huhugasan niya ang pinagkainan nang pigilan siya nito. "Ako na," tatayo sana si Hunter nang bigla itong mapasapo sa tiyan. Mabilis na lumapit si Gray at inalalayan itong makaupo. "Are you okay?" nag-aalalang tanong niya. Hindi naman maintindihan ni Hunter kung bakit nakaramdma siya ng kaunting tuwa nang magpakita ng concern sa kanya ang lalaki. "I'll call Dr. De Jesus," Gray said but Hunter stopped him. She's starting to get suspicious sa ipinapakitang concern ng lalaki but at the same time, hindi niya mapigilang matawa sa reaksyon nito. A panicking Gray is just too cute to handle. "It happens all the time," sabi niya at masuyong hinaplos ang tiyan. "There's nothing to worry about. Sumipa lang ang bata." Nakita niyang nakahinga nang maluwag ang lalaki at tahimik siyang pinagmasdan habang hinahaplos ang tiyan. Hunter was surprised when Gray knelt infront of her. "Can I touch it too?" He asked. Marahang tumango si Hunter. She will never forget this night. Kahit pakitang tao lang, at least Gray was able to touch his unborn child. "It kicked," Gray told her. There was happiness in his voice o baka naman guni-guni niya lang. "He doesn't like you," Hunter said sabay tawa. "You'll be a great fighter like your dad," Gray said bago dahan-dahang inilapit ang pisngi sa tiyan niya. Nahigit ni Hunter ang paghinga sa ginawang iyon ng lalaki. He was trying to listen to the sound inside her belly. "f**k you po, daddy," she tried to calm herself by joking him kahit pa deep inside na nagtatalo ang isip at puso niya. "Hey, don't curse infront of the kid," Gray said seriously na ikinatawa niya. Tumayo na si Gray at inayos ang nagusot na pantalon. "I'll just clean up this mess," Sabi ni Gray. "You can go to your room kung tapos ka nang kumain." Lalong naguluhan si Hunter. Gray never did this before. Actually, hindi sila nagsama sa isang kwarto for more than thirty minutes. Ni hindi niya nakitang kumain sa kusina ang lalaki kung walang bisita. "Gray..." Hindi nakatiis na tawag ni Hunter. Napatigil si Gray sa gagawin sanang pagliligpit ng plato na nasa mesa. "You hate this child, right? You never wanted to have a child with me." "Hunter..." halatang nagulat si Gray sa sinabi niya. "You want me to have an abortion dahil akala mo anak ito ni Craig kahit pa alam mong wala na kami nung mabuntis ako." Lumapit sa kanya si Gray at kahit poker face ang lalaki ay bakas sa boses nito ang pag-aalala, "I believe you. Alam kong anak ko Yan. And I don't hate the baby. I can't hate my own child." "You want to get rid of it. You tried to kill the child by letting me drink an abortion tea. You can't accept na ako ang magiging nanay ng anak mo dahil may iba kang mahal." Hindi niya inaasahan ang gagawin ng lalaki. Gray hugged her at masuyong hinaplos ang buhok niya. "I didn't mean it. Maniwala ka sa akin. I'm sorry Kung nasaktan ka sa sinabi ko pero pinagsisisihan ko iyon. Magulo lang ang isip ko noon. Don't upset yourself, please. Makakasama yan sa bata." Dahan-dahang kumalas si Gray at bahagyang namang kumalma ang asawa. "Let's go to the US," sabi ni Gray na bagama't seryoso na ang boses ay malumanay pa rin ang pagkakasabi . "Mas advance ang mga hospital doon. I want you to give birth there para masigurong maayos kang manganganak." "Malapit na due date ko. Hindi na ako paayagang mag-byahe." "We'll hire a private plane. I don't want to risk it." "I'll be fine." Tila may gustong sabihin si Gray pero hindi na nito itinuloy. Mapait na napangiti si Hunter. A private plane? An accidental plane crash with her and her child aboard? Lumang style na 'yan. "Gray, you will take care of our child, right? kahit magkaroon ka ng anak sa iba?" Napailing si Gray, "Of course, anak ko iyan." "Kahit maghiwalay tayo?" Napabuntong-hininga si Gray, "Hunter..." Mapang-akit na ngumiti si Hunter at dahan-dahang lumapit sa lalaki. Gray shook his head nang maramdaman ang mga kamay ng asawa sa baywang niya. "Mabuti pa, matulog ka na. It's already two thirty. Masama sa buntis ang nagpupuyat." "I can't sleep," Hunter said, while massaging his abs. Napangiti na rin siya. Hunter is one crazy woman. A crazyness he can't resist. "You're insane," he said while staring at her seductive eyes. Hunter giggled pero bigla itong napahinto nang marahas niyang angkinin ang mga labi nito. "Easy, love," pigil ni  Hunter. "Just reminding you that I'm pregnant." "I'm sorry," tila napahiyang sabi ni Gray Ngumiti si Hunter at marahang hinaplos ang buhok ng asawa. Muling hinalikan ni Hunter ang lalaki at halos mabaliw ito sa ginawa niya. Bahagya pang dumugo ang labi niya nang makagat nito. "Minsan ko ring hiniling na maging totoo ang relasyon natin, Gray," malungkot na sabi ni Hunter. She grabbed the small knife lurking in the kitchen sink. Yumakap ang isang kamay niya sa asawa habang wala pa rin itong kamalay-malay. She quietly stabbed him on the back with the knife. Saglit na natulala si Gray at napatitig sa kanya. "I love my child. I'm sorry," nagsimula nang maglandas ang luha niya at muling hinalikan ang lalaki. Gray kissed her back at tila balewala kahit nabasa na ng luha niya ang mukha nito. Muling gumalaw ang kamay ni Hunter na nakayakap sa likod ng asawa. Another stab. She gave him one last kiss bago bitawan ito. Duguang bumagsak sa sahig si Gray. "I'm not going to let you hurt my child, bastard! Over my dead body. Kahit mapunta ako sa impyerno, hinding-hindi mo magagawa ang balak mo," galit na sabi ni Hunter bago muling sinaksak ng kutsilyo si Gray. She hates him. She wants him to stand up para lumaban at makipagpatayan sa kanya para matuluyan niya na. But he was just staring at her with blood all over his body na tila walang kalaban-laban. "Kill me now, Gray. Alam kong kaya mong gawin iyon. Ilabas mo yang baril mo." But Gray was just staring at her. Is that sadness? Disappointment? No. Hindi marunong masaktan ang mga demonyo. Sasaksakin niya sana ulit ang lalaki pero natigilan siya nang makitang hindi man lang ito kumilos. Ni hindi nga siya pinigilan. Nanghihina niyang binitiwan ang kutsilyo at marahang napapikit. Hindi niya na tiningnan ulit si Gray at mabilis na nilisan ang bahay, leaving Gray na duguan at agaw-buhay.