BOOK 2: Chasing Chester Smith

CHAPTER ONE   [Ella]       "I think you should give up, Ella. Sobrang tagal na! She's already five years old!" I sighed. Nakatingin lang ako sa bintana habang pinakikinggan ang sermon ni Alleina.     "I don't care kung abutin pa nang dalawang dekada ang paghihintay ko. Hahanapin ko si Chester kahit anong mangyari, ayaw ko namang lumaking walang ama ang anak ko," I saw her sighed pero dinedma ko nalang.     Christian and Samantha already knew about it. Wala rin silang ideya. They keep on calling Chester everyday pero walang sumasagot at laging nakapatay ang phone. They can't even find his location dahil 'di naman niya sinasagot yung mga tawag namin.     "Nga pala, Ella. Nasabihan ko na si Mrs. Zamora about sa situation mo ngayon. Medyo nagalit siya dahil ngayon ko lang ipinaalam. Even Sheila, gulat na gulat siya and at the same time natuwa..." She paused at parang may gusto pang sabihin. I titled my head at tinaas ang isang kilay.     "May sasabihin ka pa ba?" I asked. Binuksan ko ang laptop at plinay ang video na huling alaala ko kay Chester.       Hindi nagsasalita si Alleina kaya plinay ko muna yung video. Napangiti ako nang marinig ko ulit ang malalim at gwapong mukha ni Chester. Hinawakan ko ang kwintas na ibinigay niya saakin noon.     "E-ella kasi..." Pinause ko sa kalagitnaan ng video nang magsalita si Alleina. "Pupunta ngayon sina Mrs. Zamora para bisitahin ka." Wala sa oras na napatayo ako sa upuan ko.     What the hell?! Ayaw kong ipakita ang anak ko sa kanila nang wala si Chester! Agad kong pinuntahan ang kwarto sa opisina ko at binuksan 'yon. Nakita ko siyang mag isang naglalaro ng manika.     White skin, wavy brown hair, big eyes, pointy nose, kissable pinkish lips. Nakikita ko sa kanya si Chester. Napangiti ako. Maybe she's really my remembrance of him. Sa tuwing nakikita ko ang anak namin pakiramdam ko nasa paligid lang si Chester.     Tumigil siya sa paglalaro nang maramdaman niyang narito ako. She looked at me and she flashes her innocent smile. Ngumiti ako pabalik at nilapitan siya. Binuhat ko sya at hinalikan sa pisngi.     "How's school?" I asked. She pouted and play her finger. Naalala ko nanaman si Chester and I'm imagining him doing it and I really found it cute!       "Fine. B-but mommy, my classmates are teasing me b-because I can't tell them whose my d-daddy." Napawi ang ngiti ko sa sagot niya at umiwas ng tingin. "M-mommy can y-you tell me who's my daddy?"       "Ella.." Lumingon ako kay Alleina. Nakita kong tila nababahala siyang nakatingin sakin.       "They're already here." Bahagya akong nagulat. Ang aga naman nilang dumating?     Ibinaba ko ang anak namin ni Chester at pinagpatuloy siya sa paglalaro. Lumabas ako ng kwarto at nakita kong nakaupo agad si Mama at Sheila sa couch.     "Oh gosh Ella.." Agad akong hinagkan ni Mama. I felt relieved. Pakiramdam ko nawala lahat ng problema ko saglit.     Kumalas ako sa yakap at nginitian si Mama. Tumingin ako kay Sheila at nakatitig lang siya sakin habang naka dekwatro.     Tumayo siya at lumapit samin. "Where is she?" Ngumiti ako at tumango. Kinakabahan ako dahil hindi sila masyadong nagsasalita. Hindi ko man malaman kung galit ba sila o ano.     Kahit nanginginig ang mga paa ay pinilit kong maglakad papunta sa kwarto. Binuksan ko ang pintuan at bumungad sakin ang anak namin ni Chester na patuloy parin sa paglalaro. Naka school uniform parin siya at nakasuot parin ng school shoes.     Napatingin siya sakin at sa mga kasama ko. She blink twice na para bang tinatanong sakin kung sino ang mga kasama ko.     Agad na lumapit si Mama at niyakap ang apo niya. "Eto na ba ang apo ko? Ang ganda ganda niyang bata!" Natawa ako at hinayaang yakapin niya siya.     "She has all the resemblance of Chester."  Salita ni Sheila sa gilid ko. Ngumiti ako, "Oo nga eh. Kamukhang kamukha niya." I answered.     Tumayo si Mama at lumapit saakin. "Anong pinangalan mo sa kanya Ella?" Ngumiti ako.     "She's Cathelyn Michelle Smith."