Shannon The Living Weapon

Chapter 1(First time)

Everything is now a mess, she could feel the extreme flow of her body fluids in every veins within her.

Fast loud heartbeats. She gripped the knife even more like there would be any danger around that would attack her anytime. Her eyes, the darkest shaded eyes that can brings you to another dimension somewhere in hell.

You wouldn't believe, that innocent face of hers can ever make a lake of blood.

The white cloth she wears which looks like hospital gown, now turns into a crimson red by blood stains.

She roamed her dark hollowed eyes, seeing those people around her screaming in their worst nightmare.

They were crying helplessly but there seems to be no hope. They

In speed of light, as fast as the instinct strikes, she moved her arms in her side with force, making the knife hit those needle bullets carrying a formula that could make her stop and drift to sleep.

From the table where she was, in just a second, she jumped high like she's almost flying with an aerial stunts in the air before she landed where those needles came from, landed right at the back of the poor soldier making him drop flat on the ground, and buried her knife on the guys neck hitting the main vein, making his blood flow thoroughly like a fountain.

By that time, screams came louder, helpless voices roaming every corner of the place.

Shuttered equipments, glass and machines. Blood stains and scuttered dead bodies everywhere.

People around are now hiding behind the walls and under the tables with fright.

"Sweety?"

The girl immediately turn her head to where that voice came from.

"Easy sweetheart, calm down everything is alright."

It was a beautiful lady in her early 30's, slowly taking her steps towards her location.

"Come to me now sweetheart."

Then she smiles, moving forward with awareness in her tracks.

"Its me sweetheart, calm down now"

The girl loosen a bit, curiosity drawn in her face, and little by little she recognized the lady, slowly making her eye pour a tear.

"Come here sweetheart"

"Mommy?"

***

"Sweetheart?"

Sabay hawi ng babae sa kurtina, upang maka pasok ang liwanag ng araw sa kaninay mala kwebang silid sa sobrang dilim.

"Hmmn, mum?" Naiiritang tugon nito.

"Bangon na dyan anak"

"Tsk." Sabay nag taklob lang ng kumot, dahilan upang magka salubong ang kilay ng ina.

"Shannon, hindi pwedeng ganyan ka, me and your dad will not be around you on your school days, dapat maging independent kana"

"Amp! Fine, ito na po oh. Wag na kayong mag SONA"

Sabay balikwas sa pag kaka higa habang nag kakamot pa nang balakang at pipikit pikit pa sa mata.

"Anu bang pinag kakagawa mo kagabi at puyat ka? Sinabihan naman kitang matulog ng maaga dahil unang araw mo sa eskwela"

"Binangungut ako eh, pagka gising ko kagabi hirap na ako maka tulog uli."

"Yan napapala mo sa kakapanood ng mga mararahas na p*****n, at horror movies, binawalan na kita nyan diba!"

Sermon nito sa huli habang naka pamewang.

"Ok lang naman daw sabi ni dad"

Reklamo ng dalaga habang nasa loob na ng banyo at kumukuha ng toothbrush.

"Kahit na! Isa pa yang a--"

"Ma! Sige na late na nga po ako diba? Susunod napo ako sa baba." Biglang pag putol niya sa kausap.

"Hay naku! Di na mapag sabihan, matigas ang ulo!"

Patuloy nito habang nililisan ang silid ng anak.

Napapa iling na lamang siya, madrama at masungit ang ina, ngunit alam naman niyang mahal lang siya nito na kung minsan ay nagiging over protective na ito.

May depirinsya kasi siya sa puso kaya mahina at masilan ang kalagayan, dahilan upang mamuhay na malayo sa normal na paraan, minsan na siyang na comatose dati at mahigit isang taong nanatili sa hospital, although more than 7 months lang ang pagka coma nya, kinailangan nya paring manatili sa hospital para sa monitoring. Ang kaso ay meron na siyang selective memory lost o amnesia matapos ang car accident, nang magising sa pagkaka coma ay wala na siyang maalala. 9 - 10 years old siya nang mangyari ang lahat ng yun.

Homeschooling lamang siya mula pa raw pagkabata kasi kelangan mamonitor ang gamutan nya, buti narin at doctor ang ama, cardiologist ito, kaya hanggang ngayon maliksi pa sa kitikiti ang kalagayan nya.

Araw araw ay may iniinom syang gamut at every 3days ay may injection na kilangan iturok sa kanya, minsan kapag inaatake siya ay may serum na itotorok sa kanya, yun ay pag emergency lang.

At sa araw na ito, ito ang kauna unahang pangyayari sa buhay nya na hindi lang homeschool kundi papasok sya sa isang unibersidad, sa wakas ay makakaranas na rin siyang pumasok sa isang paaralan talaga, kabado man at takot pero exciting! Kamakailan kasi ay may kung anung urgent na lakad papuntang ibang bansa ang mga magulang nya, di naman sinabi kung tungkol saan, kaya labag man sa loob ng ina ay wala itong mapag pilian.

Kelangan nyang maging stay in sa isang university, at memoryahin lahat ng medication pattern nya.

Bumaba na si Shannon at dinalohan ang mga magulang sa kusina, nang maupo ay napa lingun sakanya ang ama sa kalagitnaan ng pagbabasa nito ng dyaryo.

"Good morning dad!"

"Sweetheart, yung mga gamut mo kumpleto nayon ah, paalala ko ulit wag na wag mong kakaligtaan lahat ng mga binilin ko sayo."

"Syempre po, para din naman po yun sakin"

"Mapapaaga ang alis namin ng mommy mo, kaya isasabay nalang natin lahat ng gagamitin mo sa lilipatan mo, at ngayon palang ay aayusin na natin lahat ng gagamitin mo dun at saka pati na boardinghouse mo."

"Ok, akala ko ay mag enrolle pa muna, bilis naman, nag mamadali na kayong palayasin ako ah." Biro nya sa ama nang hindi naka tingin dito, habang tinutuhog ang Tocino sa Plato.

"Naka enroll kana, nung Thursday pa through internet, may kulang pero dun na itutuloy, na received ko na kahapon yung mail nila sa sss ko, at ang gagawin nalang ay ang ihatid ka dun."

"Ah. Pfhanu yhung sherum?" Tanung ng dalaga habang ngumunguya pa.

"May isa pang serum na natira, pero dibali, gagawa ako ng paraan upang mapadali ang delivery, triblihin mo lang pagiingat mo, maliwanag, at tamang oras sa pagtetake ng gamut, for emergencies lang ang serum, kaya't habang di pa kelangan, umiwas na."

Tumango na lamang si Shannon dahil puno ang bibig sa kinakain.

"Don't ever get into any trouble Shannon, umiwas sa kahit anung kaguluhan, wag mag hanap ng away." Sabat naman in Ingrid, ang mommy nya.

"Pfffp, di ako ganun noh! Kilala nyo ko, good girl to, isa pa wala pa nga akung kaibigan, maghahanap na ako ng away? Naman!"

"Sumang ayon ka nalang kang bata ka!" Said Shannon's mother, Inggrid, in a dead tone voice with a glare.

"Aye! Aye! Captain!"

With a salute gesture, Shannon gave a crooked smile to her mother.

Weird ah, naisip pa talaga ni mama na makikipagbasag ulo ako.

Makaraan ang ilang oras ay bumabaybay na sila sa daan, papuntang unibersidad na papasokan in Shannon. Dalawang oras din ang tagal bago sila naka rating sa nasabing lugar.

Manghang napatingala si Shannon sa napaka taas na gate, aabot ito hanggang tatlong palapag sa taas.

"Ohada University."

Pabulong na basa ni Shannon sa nkasulat sa pader. Kulay blue and white ang kulay ng pader.

Her parents told her na ang paaralan ay may mataas na kalidad sa security system. Hindi man raw 100% na sure ang kaligtasan nya, kahit at least 45 to 50 percent man lang na may kakayahan ang paaralan upang mamonitor ang medication nya kompara sa ibang paaralan, at kung sakali man na mamiligro ang kalusugan ay alam ng paaralan kung anung gagawin, at isa pa, ayon sa ama niya ay doon daw nag tatrabaho ang isang kaibigan nito na makaka tulong sa pag bantay sa kanya.

Mukha naman tong kulongan, yung 'Prison Break' na napanoud ko. Siguradong walang kawala.

Shannon's thought while preventing her self to frown in that idea.

Tumigil sila sa guardhouse sandali, at may kung anung pinakita ang daddy Terence nya, tinatakan naman yun ng gwardia saka sila tuloy tuloy sa pag pasok.

Nasa labas ng bintana lang ang tingin ni Shannon, manghang minamasdan ang tila walang katapusang hilera ng mga puno sa gilid ng daan.

Ang lawak naman! At ang ganda, binabawi ko na yung kanina, para akung nasa paraiso!. Turan ng dalaga sa isipan habang naka ngiti, manghang mangha dahil narin sa unang bisis nya ito, panandaliang naka limut sa kaninay nararamdamang takot.

"Glad to know you like it."

Napa lingun siya sa ama na pa simpleng tinatapunan siya ng tingin habang nag mamaneho, marahil ay napansin nito ang ngiti at pagka mangha sa nakikitang tanawin.

"Yeah, di na rin masama."

Then she giggled. After a few minutes, they arrive at the exact location where the school building is.

Maykalumaan ang itsura dahil narin sa style ng structures nito, but other than that its definitely amazing to see such a classical styled structure, peach white or white ang kulay, at sa di kalayuan ay mapapansin ang maganda at malawak na man made lagoon, na sa tantya nya ay halos isang iktarya ang lawak, meron itong tulay papunta sa munting isla sa gitna nito, kung saan merong napakalaking oak tree, at ang magandang landscape, malawak at alagang alaga ang mga pananim, hanggang pitong palapag ang gusali. Sa kaliwang bahagi di kalayuan, ay mapapansin ang isa pang gusali nakulay puti at blue, hanggang tatlong palapag at pahaba ito.

Napaglumaan man ang disenyo pero malinis at alagang alaga, its old fashioned design makes you feel like you travil in some fairytale place, para nang palasyo sa lawak at laki.

Inilibot nya pa ang paningin at napansen na may building sa malayo, pero kitang kita mo parin kahit sobrang layo dahil sa laki, at may iilang punong naka palibot lang sa harap ng gusali, maliban sa gubat na ang likod nito di kalayuan.

"Dad? Hanggang saan ba sakop ng school nato?"

Saka nilingun ang ama at inaantay ang sagot nito.

"Ahh.. Yeah, wait lang anak."

Nasabi lang nito at Hindi man lang tinapunan ng tingin ang anak, abala ito sa pag baba ng mga bagahe nya at nag tawag ng assistance. May lumapit naman na dalawang lalaking naka uniporme na gaya ng iilang staffs sa paligid. Ang isa sa mga lalaki ay kumuha saglit ng cart na pag lalagyan ng bagahe nya upang madali nalang dalhin. Ang isa naman ay binigyan ng susi ng ama para sa kanilang sasakyan.

"Sa malapit mo lang ipark yan."

Casual na wika ng daddy nya sa lalaking staff. Tumango lang ito bilang tugon at nagpatuloy na.

Naks naman! School to o mamahaling hotel, pwede ring isang luxurious resort?

Sa isipan in Shannon.

"Afford ba natin to dad?"

Bahagya lang itong natawa saka inakbayan at giniya siya sa ibang direksyon, papunta sa tatlohang palapag na gusali. Modernized ito at hindi katulad ng main building sa kalagitnaan.

****

12 o'clock, noon time, nang matapos ma settle ang lahat ay sabay naring nag lunch ang mag ama. After that ay aalis narin ito.

"Finally, everything are now settled, so sweetheart? I've gotta go now, ok? Remember all--"

"Yes dad! I do, you don't have to worry, I won't forget all those reminders since you have been put it on my tab, right? Like who would?"

She smiled warmly, shes a bit excited, but her dad, well...

Its her dad anyway, she used to it, having an over protective parents, you'll get used to it when you're at her situation, although it's irritating most of the time, but hey! God knows how much she loves them.

Her father hugged her tight.

"Hmn, k, then ingat nalang, me and mom will gonna miss you sooo so much, sweetheart."

"Me either, love you and mom, and take care both of you"

"We will"

Nag hiwalay na sila sa pag yayakapan nila. Pinanood ni Shannon ang pag pasok nito sa kotse at pagusad nito paalis.

Nang mawala ng tuloyan ang tinatanaw na sasakyan, sinimulan na nyang buklatin ang school guide booklet na hawak nya. Its dark blue colored book with black lining on edge, Ohada University is written on the cover with the printed name below.

Owner:

Shannon Kieran G. Hamero ...