“เด็กอ่อย”
แดนพูดแค่นั้นก็เดินไปหยิบน้ำเย็นจากตู้เย็นมาดื่มเพื่อดับความร้อนภายในกาย น้ำหวานเดินตามชายหนุ่มเงยหน้ามองคนตัวโต เมื่อเทียบขนาดของเธอกับเขาแล้ว น้ำหวานสูงแค่หัวไหล่ของแดนเท่านั้นมันทำให้เธอรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นนางเอกนิยาย
“หนูกินด้วยสิ เขาว่าถ้ากินน้ำขวดเดียวก็เหมือนจูบทางอ้อม หนูอยากจูบปากของแดนจังเลยมันคงจะนุ่ม เหมือนที่เพื่อนหนูบอก...” น้ำหวานแย่งขวดน้ำจากมือของชายหนุ่มแบบที่เขาไม่ทันตั้งตัว
“แล้วเพื่อนเธอบอกว่าอะไร...”
แดนถามเด็กสาว
“บอกว่าคนเป็นแฟนเขาต้องทำนั้น...” น้ำหวานหลุบตาต่ำเมื่อพูดถึงเรื่องที่เพื่อนสาวเล่าให้ฟัง แก้มของเด็กสาวแดงปลั่ง
“อะไร พูดออกมาให้หมด ฉันไม่ชอบค้าง ๆ คา ๆ” เป็นชายหนุ่มเองที่นึกอยากแกล้งเด็กสาว ตัวเองเป็นผู้หญิงแท้ ๆ กลับมาหาผู้ชายถึงห้องถ้าไม่เรียกว่าอ่อยแล้วเขาจะเรียกว่าอะไร
“ก็...แดนอะ หนูไม่พูดแล้ว”
หญิงสาวเขินอายจนไม่กล้ามอง
