Chapter 28
ARLYKA ZANE ZAMORA POV:
Binagsak ko ang katawan ko sa sofa, kakauwi ko lang at sobrang pagod ako. Hindi talaga ako sanay sa ganito. Para akong tuta na nakabuntot sa amo, f**k, ganon ang ginawa ko buong araw.
Pinikit ko ang mata ko para makapagpahinga kahit papaano. "Should I carry you?" rinig ko sa katabi ko, ngumiti ako at tumango ako. Naramdaman ko na binuhat na ako ni Max papunta sa kwarto ko.
"Pinagod ka talaga ng lalaking yun" hinamplos niya ang buhok ko, "trabaho ko yun kaya mapapagod talaga ako" ani ko
"dapat talaga hindi na ako pumayag" aniya ulit
"wala ka rin namang choice kundi ang pumayag, Max. Magulang ko ang makakaaway mo" ani ko, he chuckled. "Sabagay, pero sana naman hindi ka niya pagurin masyado." nag-aalala niyang ani
"Natawagan mo na ba siya?" dumilat
