NAPASINGHAP akong tumayo at muling tiningnan ang hawak kong brown envelope. Nanghihina ang aking tuhod sa kaiisip na baka binayaran si Gio ng kompanya. Nagkataon lang ba ang lahat? Tatanungin ko ba siya? Muli kong ibinalik ang pera sa aparador at lumabas ng pinto.
Pag-uwi ni Gio ay hindi ko siya magawang kausapin kaya umiiwas ako. Noong una ay hindi napansin ni Gio ang aking pag-iwas. Pagkatapos naming kumain ay tumayo siya at umalis na rin kaagad. Ni isang salita ay wala rin akong narinig.
“Galit ba siya? Bakit okay lang sa kaniya na hindi ko siya pinapansin?” Bumalik ako sa pagsubo ng pakain habang mariing nginunguya iyon sa loob ng aking bibig.
“Hmmm… o baka manhid lang siya,” sarkastik kong pang sabi.
Pakiramdam ko ay kinurot ako nang pinong-pino sa aking puso. Bakit tila umaas
