ป้าง ง ง
โครม!!!
รถกระบะคันใหญ่ถอยหลังเต็มกำลังด้วยแรงเหยียบคันเร่งของคนขับจนรถตกท้องร่องข้างทาง คนบังคับเหยียบคันเร่งมิดแบบไม่ลืมหูลืมตาด้วยความกลัวจนรถเสียหลักหงายหลังล้อคู่หน้าลอยชี้ฟ้าไม่ติดพื้น
กรี๊ด ด ด
คนขับสติแตกไปแล้วด้วยความตกใจเพราะกระจกหูช้างถูกลูกกระสุนปืยิงใส่จนแตกกระจายต่อหน้าต่อตา
แพรพรรณหวาดผวาสุดขีดราวกับคนบ้า เธอเอาแต่ก้มหน้าหลับตากรี๊ด
“ลงมา!!”
กรี๊ด ด ด
อิสรภาพถูกลิดรอนอีกครั้งเมื่อคนหน้ายักษ์เดินมาลากตัวเธอลงจากรถ
ไม่พอ! ด้วยความโมโหเขาจึงลากเธอไปกลับพื้นดินพื้นโคลนเละๆ
“ปล่อยฉัน!”
“อวดดีไม่เลิก ไม่กลัวตายเลยใช่ไหม”
“ฉันยอมตายดีกว่าให้นายจับมาขังใช้งานไม่ต่างกับทาส ไอ้คนชั่ว”
“ชั่วอย่างงั้นเหรอ ไอ้ห่าชัชมันดีกว่าคนอย่างฉันงั้นเหรอ!!”
“ใช่!”
ไม่มีใครดีไปกว่ากันทั้งนั้น แต่แพรพรรณก็ไม่มีทางพูดหรอกว่ากวินภัทรดีกว่านายชัช เธออยากมีคำพูดแรงๆ เพื่อให้คน
