“แป้งขออนุญาตนะคะนายน้อย”
“เธอจะทำอะไรแป้ง”
“หลับตาลงนะคะ นั่งสบายๆ เดี๋ยวแป้งจะช่วยให้นายน้อยก็สบายตัวขึ้น”
ชายหนุ่มยอมทำตามอย่างว่าง่าย กวินภัทรนั่งเอนตัวสบายๆ พิงพนักเก้าอี้ทำงานแล้วจึงหลับตาพริ้ม
“ดีไหมคะแบบนี้”
อืม...
“นายน้อยอยากได้แบบไหนบอกแป้งได้เลยนะ สำหรับนายน้อยของแป้งแล้ว แป้งเต็มใจทำให้ทุกอย่างเลยค่ะ”
หึ่ม...
คำพูดแผ่วเบาที่กระซิบกระซาบลงข้างๆ หูเจ้านาย กวินภัทรลืมตาขึ้นมองหน้าเพราะยัยหลานสาวป้าแขกก้มลงพูดใกล้ๆ กลิ่นกายที่แป้งพรมน้ำหอมใส่มาทั่วตัวก็หอมรัญจวนใจเช่นกันอยู่ แต่ไม่ใช่กลิ่นที่ช่วงนี้กวินภัทรคุ้นเคยและเผลอสูดเข้าปอดตลอดทุกครั้งที่มีโอกาส
“เธอจะทำอะไรแป้ง”
“นายน้อยอยากได้แบบไหนรึคะ แป้งบอกแล้วว่าแป้งยินดีทำให้ทุกอย่าง” หญิงสาวนั่งลงกับพื้นข้างๆ กวินภัทร แป้งใช้มือบางๆ ของตัวเองบีบนวดต้นขาแข็งแกร่งและไล่ระดับสูงขึ้นอย่างหมิ่นเหม่ สายตาหวานเชื่อม ยั่วยวน เ
