“ทำไมหมอนัทถึงได้ใจร้ายขนาดนี้คะ ไม่สงสารพวกมันมั้งเหรอ มันทำอะไรผิดถึงต้องฆ่าพวกมันด้วย คนงานคนนั้นต่างหากที่ผิดที่ไม่มีความรับผิดชอบ ปล่อยปละละเลยจนเจ้าอ้วนพวกนี้ติดเชื้อ”
ครับ!
“วิธีฆ่ากันมันไม่โหดร้ายไปเหรอคะ ทำไมหมอนัทถึงได้ตัดสินชะตามันด้วย” แพรพรรณออกมายืนลูบหัวเจ้าตัวอ้วนๆ สีชมพู เธอสงสารมันจับใจที่ต้องถูกฆ่าให้ตายอย่างไร้เหตุและผล
“มันคือหน้าที่ของหมออย่างผมครับคุณแพร เพราะชีวิตสัตว์ทุกตัวในไร่เป็นความรับผิดชอบผม”
“รับผิดชอบโดยการฆ่าเนี้ยนะคะ” คนฟังเสียงดังอารมณ์ขึ้น ทำไมหมอที่มีหน้าที่รักษาคนจึงตัดสินโทษตายให้สัตว์พวกนี้ เขาควรจะรักษาพวกมันมิใช่หรือ
“ผมเป็นสัตวแพทย์ วิธีนี้ป้องกันการแพร่กระจายได้ดีที่สุดครับ”
“สัตวแพทย์...อ้าว!!” เรื่องเก่ายังไม่หายมีเรื่องใหม่ให้สงสัยอีกแล้ว ตกลงคุณหมอคนนี้รักษาคนรึสัตว์กันแน่นะ
“รังเกียจรึเปล่าครับคุณแพร ขอโทษที่ไม่ได้บอกให้ทราบ ขอโทษ
