“จะหนีไปไหน”
“ง่วง! จะเข้านอนแล้ว”
“ผิดห้อง”
แพรพรรณจะเดินเข้าไปยังห้องที่เคยถูกล็อกด้วยแม่กุญแจตัวโต แต่ชายเจ้าของบ้านกลับอุ้มเธอขึ้นบ่าพากลับเข้าห้องตัวเอง
จากนั้นก็ว่างเธอลงอย่างแผ่วเบาแต่แล้วเจ้าสาวก็ยังกลิ้งไปนอนอีกฝั่งของเตียง
“แล้วที่ตกลงกันไว้ หรือจะยกเลิก”
“อย่านะ” หญิงสาวที่แสนดีห่วงชีวิตหมูสีชมพูที่เคยอาบน้ำ ทำความสะอาดเล้าให้ตั้งแต่วันแรกที่เจอ
แพรพรรณคงไม่อาจทนเห็นมันถูกฆ่าให้ตายโดยที่ไม่ได้ทำผิดอะไร
“งั้นก็จ่ายมาก่อนงวดแรก”
“งวดแรก..!? เท่าไร” เงินในบัญชีที่เก็บมาได้จากงานพิเศษเล็กๆ ตอนอยู่อังกฤษ
เธอไม่ห่วงสักนิดถ้าเอามาใช้เรื่องที่มีประโยชน์ กังวลอยู่เรื่องเดียวว่าพอจ่ายหรือเปล่า
“ทั้งตัว”
“หะ ห้ะ?”
คนมือไวคว้าแก้มใสมาประคองด้วยสองมือแล้วบรรจงจูบแผ่วเบา
เมื่อเธอเริ่มจะกระถดตัวหนี คนเจ้าเล่ห์ก็โน้มตัวลงทับไว้จมที่นอน
จูบที่แสนอ่อนโยนเริ่มดุเดือดขึ้นโดยการดึ
