เชี่ย!
กรี๊ดดด
มือหนาหยาบกร้านกางผ้าน้อยๆ เนื้อบางๆ ขึ้นมาดูเพ่งพิจารณาดูอย่างช้าๆ
ถ้าทายไม่ผิดเอาตีนเหยียบหน้านายหัวกวินภัทรได้เลยว่าสิ่งที่แพรพรรณเลือกมานั่นมันคือ...
“crazy fuck!”
อะไร!!
กวินภัทรถลึงตามองหน้ามองหญิงสาวน่ารักเธอสบถด่าเขาด้วยคำต่างประเทศ แพรพรรณพยายามยื้อแย่งผ้าชิ้นเล็กในมือของเขาที่ยึดเอาไปครอบครองจนได้
ผ่างงง
ใบหน้าคมคายแดงจัดลามไปถึงหูทั้งสองฝั่งได้อย่างชัดเจนไม่ต่างกับเจ้าของผ้าชิ้นนั้นเช่นกัน
กวินภัทรยกเจ้าสิ่งๆ นั่นขึ้นกางออกช้าๆ มันคือแพนตี้ตัวน้อยประดับลูกไม้สีครีมเนื้อผ้าเนียนนุ่มละเอียดมือ
“โรคจิต”
แพรพรรณยื้อของชิ้นนั้นคืนมาเธอหันหลังให้ผู้ชายที่เห็นของลับของตัวเอง ที่ตัดสินใจหยิบชิ้นนี้เพราะใส่ตัวเดิมซ้ำมาตั้งแต่เมื่อวานและวันนี้ก็ทำงานหนักจนเหงื่อออกชุ่มไปทั้งตัว
ต่อให้ได้อาบน้ำแล้วแต่ถ้าตรงนั้นต้องใส่ตัวเดิมก็คงไม่ดีต่อสุขภาพน้องสาว ไอ้ครั้นจะซัก
