“เดี๋ยวฉันไปหาหมอนัทให้ทำแผลให้” แพรพรรณพูดใส่เพื่อให้เขาสบายใจ ให้หมอทำแผลให้ถือเป็นวิธีของคนฉลาดรึยัง
ปัดโธ่โว้ย!!
คนฟังสบถเสียงดังเมื่อได้ยินคำที่หญิงสาวพูด เมื่อกี้ไอ้หน้าจืดนัทก็เพิ่งชมอย่างออกหน้าออกตา ขืนปล่อยให้ไปเจอกันอีกสงสัยจะนั่งคุยกันกะหนุงกะหนิงไม่เลิก
.
.
.
เพี๊ยะ!!
“สกปรก”
ริมฝีปากหยักจาบจ้วงล่วงเกินริมฝีปากบางๆ ด้วยการดูดดึงช่วงชิงความหวานจนย่ามใจชายหนุ่ม
หมอนัทบีบปลายคางมนและล็อกท้ายทอยของแป้งเอาไว้ เธอหันหน้าหนีและต้านทานสู้แรงชายไม่ได้ผสมกับเคลิ้มตามไปกับรสจูบที่หมอนัทเป็นยัดเหยียด
แป้งถูกปล้นจูบแรกและลมหายใจจนตามไม่ทัน เธอเกือบขาดอากาศไปชั่วขณะสติกลับเข้าในร่างจึงฟาดปากหมอนัทได้สำเร็จหนึ่งฉาดดัง เพี๊ยะ!
“แป้ง ผมขอ...”
เพี๊ยะ!!
“ไอ้ตัวเสนียด! กูจะถือว่าทำบุญให้ไอ้สัตว์นรกอย่างมึง...//แป้ง!!” คนฟังพยายามจะใจเย็นขอโทษในสิ่งที่ทำลงไปแล้วแต่คำของแป้งมันรุนแร
