“จะเหลือที่ไว้ทำไม”
นี้!
เตียงกว้างๆ ขนาดคิงส์ไซส์ที่เคยนอนคนเดียวมาตลอดทั้งชีวิต ชายหนุ่มเจ้าของบ้านหลังจากหาความสำราญกับสาวร่างบางแล้วเสร็จ กวินภัทรก็หันมองคนตัวเล็กกว่าที่นอนตะแคงอยู่ขอบเตียง
หลายวันที่นอนร่วมเตียงกัน แพรพรรณมักจะนอนนิ่งอยู่ที่ตรงนั้น พื้นที่ว่างๆ บนฟูกจึงแลดูกว้างและห่างไกลแม้จะนอนด้วยกันถึงสองคน
อื้อ...
แพรพรรณกำลังเคลิ้มหลับเข้าสู่ภวังค์...อีกครั้ง เธอสะบัดมือหนาที่พยายามจะจับเนื้อต้องตัว เพลียจัง...เจ้าของบ้านทำให้เธอเพลียเหมือนทำงานหนักๆ มาทั้งวัน
อื้อ!!
“ยังจะดิ้น”
แต่ก็มิวายโดนลากไปกลางเตียง
ชายหนุ่มเจ้าของบ้านช้อนตัวคนร่างบางขยับเธอเข้ามานอนใกล้ๆ
ไม่เคยยอมให้ใครนอนร่วมเตียงและไม่เคยต้องแอบกอด แอบหอมเวลาที่หญิงสาวแบบนี้มาก่อนในชีวิต ริมฝีปากหยักกดลงที่หัวไหล่กลมมนเล็กๆ ซ้ำไปซ้ำมาเหมือนสิ่งเสพติด ชายหนุ่มสูดกลิ่นหอมหวานและแผ่นหลังขาวผ่องเป็นยองใยไม่ยอมห
