“อุ่นขึ้นไหม”
น้ำเสียงอ่อนโยนแสดงความเป็นห่วงเป็นใย
ชายหนุ่มกระซิบถามใกล้ๆ จากด้านหลังพร้อมพ่นลมหายใจร้อนเป่ารดกกหู
แม้ว่าเธอจะรู้สึกเบลอเพราะฤทธิ์ยา แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่มีความรู้สึกอย่างอื่นที่กวินภัทรพยายามจะสื่อสารให้แพรพรรณรับรู้
เขาขยับเข้าใกล้เธอจนแทบหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว และสิ่งที่แพรพรรณได้รับมากกว่าความอบอุ่นจากกวินภัทรนั้นก็ช่างมากมาย มันกลายเป็นความร้อนรุ่มจนด้านผู้กระทำก็มิอาจหยุดยั้งความต้องการตัวเองได้แล้วในตอนนี้
อื้อ!!
แต่ความอบอุ่นปลอดภัยแปรเปลี่ยนไปเป็นเมื่อมือสากเริ่มซุกซนลูบไล้ผิวเนียนนุ่มใต้ร่มผ้าของเธอ มือหนาย่ามใจยิ่งนักเมื่อเขาสัมผัสได้ถึงความนุ่มหยุ่นพอดีมือเหมือนมันเกิดมาเพื่อสำหรับเขาเพียงผู้เดียว
จากที่ว่าจะไม่ยุ่มย่ามทำตามใจตัวเองอีกครั้ง แต่ความอดทนมันขาดสะบั้นลงเมื่อเธออยู่ใกล้กันเพียงแค่พลิกแพรพรรณนอนหงายและชายร่างใหญ่ก็โถมทับเธอไว้พร้อมก
