เมื่อใช้น้ำเย็นไม่ได้ ทรงชักสีพระพักตร์ แววตาพระเนตรแข็งกร้าว ผลักดันชายาพระองค์ออกห่าง
“เรื่องนี้เจ้าไม่ต้องมายุ่งไนร่า ข้าจัดการเอง”
“พระองค์รู้หรือไม่ ว่าทรงตรัสอะไรออกมา ท่านคิดว่าข้าเป็นบุตรสาวสามัญชนรึ!”
องค์ชายนิ่งงัน เพราะรู้ดีว่าไนร่า ช่วยให้ตนเองได้ครองอำนาจอย่างที่ต้องการ หากขาดนางไป พระองค์คงไม่สามารถ ทำอะไรตามต้องการได้
“ตอนนั้น หม่อมฉันเคยให้พระองค์สัญญาไว้แล้ว ว่าจะไม่มีชายาเพิ่มอีก พระองค์นอนกับใครก็ได้ หม่อมฉันไม่เคยห้าม แต่ห้ามมีชายาเพิ่มนอกจากหม่อมฉัน จำไม่ได้หรือไงเพคะ!”
ทรงระบายลมหายใจ “กับผู้หญิงในห้อง ข้าก็จะทำเหมือนคนอื่นเช่นกัน”
“กับเซเนียเนี่ยนะ พระองค์คิดว่าร่วมเตียงกับนาง แล้วจะทิ้งขว้างได้งั้นรึ พระองค์ทรงรู้แก่พระทัย!”
“เอาล่ะ พอแล้วไนร่า ข้าไม่อยากต่อปากต่อคำกับเจ้า เรื่องนี้ข้าจัดการเอง เจ้าปล่อยให้ข้าอยู่คนเดียวเถอะ!”
พระนางหรี่พระเนตร น้ำตาคลอ ไม่อ
