ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตู เซเนียก้าวออกมา หยุดยืนด้านหน้า แล้วจับลูกบิดเปิดออก คิดว่าคงไม่ใช่เจ้าของห้องแน่นอน เพราะเขาไม่มีวันเคาะประตู แง้มมันออก เห็นสาวใช้หน้าตาคุ้นเคยยืนอยู่
“มีอะไรเหรอ” เธอเอ่ยถาม
“คุณท่านให้มาตามไปทานอาหารค่ะ”
ริมฝีปากเม้มสนิท ถ้าประท้วง ไม่ยอมทำตาม ก็คงต้องเจอแบบก่อนหน้าอีกแน่ เธอไม่ควรทำตัวดื้อดึง ต้องให้ดีทริสไว้ใจอีกครั้ง แทรกกายออก แล้วปิดประตูลงตามเดิม ก้าวตามสาวใช้ลงมาด้านล่าง ห้องอาหารเห็นเขารออยู่ก่อนแล้ว หย่อนกายตรงข้าม ภายในคฤหาสน์หลังนี้ ไม่มีใครร่วมโต๊ะ นอกจากเธอและเขา
อาหารถูกนำมาวางไว้ ทุกคนพากันหลบออกไปยืนห่าง เพื่อเฝ้าดูเจ้านาย เซเนียตักอาหารใส่ปาก ต่อให้มันอร่อยแค่ไหนก็เถอะ ความรู้สึกขุ่นเคืองใจต่อดีทริส นับวันยิ่งมากมาย พยายามเก็บซ่อนความเจ็บปวดเอาไว้ ไม่อยากเผชิญสถานการณ์กลืนไม่เข้าคายไม่ออก แต่ดีทริสกลับดึงเธอกลับมาทุกครั้ง ทำไมเขาต้องยุ่งเ
