ร่างสูงคุกเข่าเบื้องหน้า องค์ชายลำดับที่สี่ราฟาเอลทอดสายตามอง แล้วโบกมือให้สัญญาณ ฮาเรลลุกยืนแล้วก้มศีรษะ จ้องมองไปยังคนที่ตนรับใช้
“มีอะไรหรือเปล่า ถึงมาขอเข้าเฝ้าแต่เช้าแบบนี้” องค์ชายตรัสถาม น้ำเสียงราบเรียบ
“องค์ชาย กระหม่อนอยากขอความช่วยเหลือพ่ะย่ะค่ะ”
ทรงหรี่พระเนตรมอง ด้วยความสงสัย ไม่เข้าพระทัย เหตุใดฮาเรลถึงได้รีบร้อน ท่าทางเหมือนมีปัญหาหนักมาเช่นนี้ ปกติฮาเรลไม่ค่อยรบกวนพระองค์มากนัก
“อยากให้ช่วยเหลือเรื่องอะไร”
“อาทิตย์หน้า องค์ชายทรงทราบแล้วใช่ไหมพ่ะย่ะค่ะว่า ดีทริสกำลังจะแต่งงานกับคุณหนูเซเนีย”
“เราทราบแล้ว”
“กระหม่อมอยากให้องค์ชายไปร่วมงาน เพื่อที่กระหม่อมจะได้หาทางพาตัวเซเนียออกจากงานไป”
ทรงแย้มโอษฐ์ “เจ้าต้องการให้ข้าช่วยให้เจ้าสมหวังกันเซเนียงั้นรึ”
เขาเงยหน้าซบพระเนตร “ถ้าองค์ชายจะกรุณา”
“แล้วถ้าหากว่าเราต้องการเซเนียเล่า เจ้าจะยินยอมให้เราหรือไม่”
คนฟังชะงักกึ
