รถจอดเทียบ ร่างบางถูกลากลงจากรถ โดยมีเขาเป็นคนคอยติดตามไม่ห่าง ได้ยินเสียงโวยวาย เห็นแม่นมกับบีน่า กำลังถูกพาไปอีกด้าน เธอชะงักเท้า ก่อนหันกลับมามองเขา
“คุณจะพาแม่นมกับบีน่าไปไหน!”
“ห่วงตัวเองก่อนดีกว่าไหมเซเนีย เพราะพวกเขา ไม่มีสลักสำคัญอะไรกับฉัน ฉันไม่ทำอะไรหรอก ส่วนเธอน่ะไม่แน่!” เขายกยิ้มมุมปาก ทำเอาคนมองขนลุกเกรียว
ริมฝากเม้มสนิท แววตาขุ่นเคือง
“คุณจะขังฉันไว้ที่ห้องไหน!” เธอถามเสียงแข็ง
เขายกยิ้ม “ห้องของฉัน!”
“อะไรนะ! ไม่มีทาง ฉันไม่อยู่ห้องเดียวกับคุณเด็ดขาด!”
สองเท้าก้าวเข้าประชิด รั้งเอวบาง ลมหายใจอุ่นร้อนรินรดใบหน้า มือบางยกผลักดัน แววตาไหวระริก
“จะทำอะไร!”
“เธอคิดว่าตัวเอง มีสิทธิ์ปฏิเสธฉันด้วยเหรอเซเนีย” เขาย้อนถาม เสียงเย็น
คนตัวเล็กกลืนน้ำลายลงคอ “เราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกัน ไม่ควรอยู่ห้องเดียวกัน”
“อีกไม่กี่วันก็เป็นแล้วเซเนีย”
ร่างบางสั่นไหว ไม่อยากแต่งงานกับเ
