ติ๊ด เสียงสัญญาณประตูดังขึ้น ก่อนที่ชายร่างสูงเจ้าของห้องจะเปิดประตูเข้ามา พร้อมกับถุงข้าวของจำนวนหนึ่งที่ซื้อติดเข้ามาก่อนกลับบ้าน
กลิ่นอาหารลอยโชยมาแตะจมูก พร้อมกับเสียงหัวเราะคิกคักของหญิงสาว ดังแว่วมาก่อนที่จะเขาจะเดินเข้าไปเห็นว่าหญิงสาวกำลังง่วนอยู่หน้าเตา ในมือถือมีดสำหรับหั่นอาหาร กำลังหยอกล้อกับหลานสาวที่กำลังวิ่งไปมารอบๆ ในมือถือแครอทต้ม ในขณะที่ร่างบางนั้นกำลังโยกตัวเต้นไปมาตามจังหวะเพลงที่เจ้าตัวกำลังเล่นกับหลานสาว
ชั่วจังหวะสายตาที่เหลือบหันมาเห็นเขาเข้า ถึงกับชะงักกึก ตากลมโตเบิกกว้างด้วยความตกใจ ยิ่งเห็นสายวิบวับกอปรรอยยิ้มกว้าง ก่อนจะส่งเสียงหัวเราะออกมาเบาๆอย่างขบขัน
“เอ่อ...มานานแล้วเหรอคะ"
“หึหึ ครับ สักพักแล้ว นานพอเห็นเมล่อนได้หลายรอบเลย" เขม กรพยายามกลั้นขำ ขณะที่หญิงสาวพอได้ยินประโยคนั้น ใบหน้าขาวกับขึ้นสีเลือดฝาดแดงระเรื่อ อายจนอยากจะแทรกแผ่นดินหนี
“เอ่อ....”
