บทที่21 เฝ้ายามคืนแรกและขโมยยาพิษ
หลังจากส่งศิษย์คนเล็กไปที่พักเสร็จ ไป๋ฟู่ก็รีบไปหาอ๋องหยาง เพื่อนเก่าที่ไม่ได้เจอกันมานาน เขาจำได้ดีว่าพบหยางหมิงที่ชายแดนในวัยเด็ก ขณะที่อาจารย์ของเขาช่วยรักษาหยางหมิงในยามบาดเจ็บ สร้างสายสัมพันธ์ระหว่างพวกเขา
ณ จวนหยางหมิง
“ข้ามาขอพบท่านอ๋อง ช่วยบอกว่าข้าไป๋ฟู่ ลูกศิษย์ของท่านซุนฉือขอพบสหายเก่า” เขากล่าวกับทหารที่ยืนเฝ้าประตู
“ขอรับ” ทหารรีบวิ่งไปยังห้องของอ๋องหยางทันที
“เรียนท่านอ๋อง มีคนอยากเข้าพบพ่ะย่ะค่ะ นามว่าไป๋ฟู่เป็นศิษย์ท่านอาจารย์ซุนฉือพ่ะย่ะค่ะ” ทหารรายงาน
“ให้เขาเข้ามา” อ๋องหยางกล่าวเสียงเข้ม รู้สึกตื่นเต้นที่ได้พบกับเพื่อนเก่า
“พ่ะย่ะค่ะท่านอ๋อง” ทหารพยักหน้า ก่อนจะเปิดประตูให้ไป๋ฟู่เข้าไป
เขาเดินเข้าไปอย่างระมัดระวัง ก่อนจะโค้งคารวะ
“คราวะท่านอ๋อง” แล้วเงยหน้าขึ้น
“ไม่ได้เจอกันนานเลยนะพ่ะย่ะค่ะ”
“ท่านไป๋ ไม่ได้เจอกันเสียนานเลย
