บทที่22 โอกาสของคืนแก้แค้น
ก่อนออกเดินทาง สวีเสวียไม่รีรอที่จะเปลี่ยนชุดเตรียมตัวสำหรับออกไปรบกับหยางหมิง หล่อนค่อยๆ ย่องหาทิศทางไปยังห้องแต่งตัวของหอคณิกาอีกครั้ง เมื่อถึงที่นั่นหล่อนก็ดันไปเห็นหยางหมิงที่เดินมากับอาจารย์ของหล่อนตรงมาที่หวงเยว่ชิง
“อุ้ย ท่านมาเสียทีนะเจ้าคะ ท่านไป๋!” หวงเยว่ชิงที่เห็นไป๋ฟู่ก็รีบเดินเข้าหา
“อ่าว แม่นางหวง เจ้าว่างแล้วอย่างนั้นหรือ?”
“ใช่แล้วเจ้าค่ะ วันนี้ข้าว่าง” หวงเยว่ชิงเอียงคอไปที่ข้างหูแล้วกระซิบ “คืนนี้ข้าให้ท่านได้ทั้งคืน” พร้อมกับหัวเราะคิคิอย่างเขินอาย
“ไม่ๆ คือว่าคืนนี้ข้ามีสหายมาด้วยน่ะ หากว่าเจ้าหาคนมานั่งดื่มเหล้ากับข้าและเขาได้ ข้าจะให้พิเศษเลย” ไป๋ฟู่เอียงคอไปกระซิบบอก
“แต่ขอแบบไม่ค่อยผ่านมือบุรุษมานะ เพราะท่านนี้เป็นคนใหญ่คนโต และเพียงแค่จะมาดื่มกินเสร็จแล้วก็เดี๋ยวข้าต้องพาเขากลับ”
พูดจบ เขาก็ถอยออกมามองไปที่หยางหมิงที่ยืนมองทั้งสอ
