บทที่20 เรียนรู้ยาพิษวันที่สอง
เช้าวันใหม่
ใกล้รุ่งเช้าหลังจากผ่านคืนอันแสนยาวนาน สวีเสวียค่อยๆ แอบหนีออกจากหอคณิกา มุ่งตรงไปยังโรงเรียนของตนทันที นางมีความจำเป็นต้องทำเช่นนี้ หากต้องการเรียนรู้เรื่องราวยาพิษและความรู้ต่างๆ อย่างเต็มที่
เมื่อมาถึง โรงเรียนยังคงเงียบสงบ สวีเสวียรีบเข้าไปในห้องครัว ซึ่งมีอาหารเหลือจากมื้อเย็นเมื่อคืน นางจัดการตักอาหารกินอย่างรวดเร็ว เสียงเคาะประตูจากด้านนอกทำให้นางต้องหยุดชะงัก
“เอ้าศิษย์น้องเล็ก เจ้ามาเช้าจังเลย ทานข้าวมาหรือยังล่ะ?” เสียงของศิษย์พี่ใหญ่ ดังขึ้นขณะที่เขาเปิดประตูเข้าไป
“ศิษย์พี่ใหญ่หลี่เป็นเวรของท่านที่เฝ้ายามหรือ? ข้าทานมาแล้ว ท่านล่ะ ทานอะไรหรือยัง?” สวีเสวียตอบกลับ ขณะเดินเข้าไปใกล้ศิษย์พี่ใหญ่
“ข้าทานแล้วกับศิษย์น้องสาม น้องห้า และน้องเจ็ดน่ะ อ้อ ใช่สิ ท่านอาจารย์บอกกับเจ้าหรือยังว่าพวกเราจะต้องผลัดเปลี่ยนกันเฝ้าเวรยามตามเลขคี่และ
