บทที่14 ฆ่าล้างตระกูลสวี
หลี่เซี่ยพร้อมกับทหารหลายสิบนาย กำลังยืนประจันหน้ากับสวีเหอ สีหน้าของหลี่เซี่ยเต็มไปด้วยความเย็นชาเมื่อไม่เห็นพ่อบ้านจางที่หายตัวไป
“เจ้ากระซิบอะไรกับชายแก่เมื่อกี้กัน?” หลี่เซี่ยถามเสียงเข้ม พร้อมมือที่บีบคางขอวสวีเหอแน่น
“.....” สวีเหอเงียบ ไม่ตอบ
“จับทุกคนมัดไว้ และไปตามหาตัวลูกสาวมา เดี่ยวนี้!” หลี่เซี่ยสั่งการเสียงดัง ทหารบางส่วนมัดคนในบ้านไว้แน่นหนา ส่วนที่เหลือวิ่งออกไปตามหาสวีเสวีย
“ข้าจะถามเจ้าอีกครั้ง เจ้าให้ชายแก่พาลูกสาวของเจ้าหนีไปใช่หรือไม่” หลี่เซี่ยก้มหน้าลงตะคอกใส่สวีเหออีกครั้ง
“.....” สวีเหอยังคงนิ่งเงียบ
“ถ้าข้าเจอตัวนาง ข้าจะส่งตามเจ้าไปแน่!” หลี่เซี่ยข่มขู่
สวีเหอไม่ตอบ แต่ในใจร่ำลาคนที่รัก ‘หากเจ้ารอดไปได้ อย่ากลับมาอีกนะลูกสาวพ่อ’ ดวงตาที่เต็มไปด้วยความเศร้าหันไปมองภรรยาที่กำลังร่ำไห้
“ข้ารักเจ้า...” สวีเหอกล่าวกับสวีจือหลิงเป็นครั้
