บทที่34

1498 Words

ยัยพันซ์หันมายิ้มให้ฉันแต่ก่อนหน้านั้นฉันกลับรู้สึกว่าเหมือนถูกน้องสาวตัวเองประชดยังไงไม่รู้ ช่างเถอะฉันคงจะคิดมากไปเอง " อ่อ จริงสิ พี่มีเรื่องจะถามพันซ์หน่อย " " ว๊ายยย! พันซ์นี่ซุ่มซ่ามจริงๆ เลยนะคะ " อยู่ๆ ยัยพันซ์ก็ทำแกงหกใส่ตัวเองจนชุดสวยๆ เลอะไปหมด ฉันที่กำลังจะถามเรื่องหมอนั่น ไม่สิ ถามเรื่องป่าเลยต้องหยุดเอาไว้ก่อน " ไปล้างออกก่อนดีกว่าแล้วก็เอาชุดพี่ไปเปลี่ยน ขืนใส่แบบนี้ต่อจะคันเอา " " ค่ะ แต่ว่าพี่โซช่วยไปหยิบชุดให้พันซ์หน่อยได้มั้ย ชุดพี่โซเยอะไปหมดพันซ์เลือกไม่ถูกแน่เลย " " ได้สิ งั้นรอพี่แปปนึงนะ " ว่าแล้วฉันก็ลุกออกมา ฉันกำลังว่าจะลุกตามพี่โซออกไปแต่มือถือที่วางอยู่บนโต๊ะก็สั่นเพราะมีคนโทรเข้า ฉันเลยกดรับ " โทษทีนะครับเมื่อตอนเย็นผมเข้าไปที่ห้างกับป๊ามาเลยไม่สะดวกรับสาย ว่าแต่พี่โทรมามีอะไรหรือเปล่าครับ " เสียงนุ่มทุ้มเอ่ยขึ้นทั้งที่ฉันยังไม่ทันจะพูดอะไรเลยด้วยซ้

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD