27 ที่เดิม
ปรางปรีญาใช้มืออีกข้างทุบลงไปบนท่อนแขนล่ำของชายหนุ่ม แต่มันก็ไม่ได้ทำให้เขาคิดที่จะปล่อยมือจากเธอเลย
“ปล่อยนะ ไม่งั้นฉันจะร้องให้คนช่วย” ปราปรีญาร้องบอก
“ร้องสิ ร้องให้ดังๆไปเลย คนในหอพักจะได้แห่มาดูเรื่องของผัวเมีย ถ้าไม่อายก็ร้องเลย” อคิราห์ไม่ได้นึกกลัวคำขู่ของปรางปรีญาเลยด้วยซ้ำ แถมยังท้าทายเธอกลับ
คนขับรถรีบวิ่งไปที่รถก่อนเจ้านายและเปิดประตูด้านหลังรอเอาไว้อย่างรู้งาน อคิราห์เหวี่ยงร่างบอบบางเข้าไปข้างในรถอย่างแรงโดยไม่สนว่าอีกฝ่ายจะเจ็บปวดตรงไหน แล้วรีบยัดร่างตัวเองเข้ามาข้างในพร้อมทั้งเอื้อมมือไปคว้าข้อมือเรียวของคนที่คิดจะเปิดประตูอีกด้านหนึ่ง
อคิราห์ออกแรงกระชากคนตัวเล็กแค่รอบเดียว ร่างของเธอก็ปลิวเข้ามาปะทะอกกว้างอย่างแรง มือทั้งสองข้างถูกรวบเอาไว้ที่ด้านหลังด้วยมือที่แข็งราวกับคีมเหล็ก ทำให้เธอไม่สามารถดิ้นรนไปไหนได้
“คุณก็เห็นอยู่ว่าฉันไม่สบาย ให้ฉันพักสักวันไ
