23 มีปากทำไมไม่พูด
“ปรางปรีญาฉันไม่ตลกนะ!” อคิราห์ใช้มือตบแก้มใสสองสามทีเพื่อเรียกสติของเธอกลับคืนมา แต่คนตัวเล็กกลับมีอาการหอบเกร็งขึ้นเรื่อยๆ
นั่นก็ทำให้เขาฉุกคิดขึ้นได้ทันทีว่าปรางปรีญาอาจจะแพ้แอลกอฮอล์
“ปรางปรีญาตื่น ฉันบอกให้ตื่น!” เขาเขย่าร่างเล็กเพื่อให้เธอมีสติ แต่ทำยังไงก็ไม่ฟื้นสักที
ดวงหน้าของชายหนุ่มเคร่งเครียด แนวสันกรามขบแน่นจนขึ้นสัน หัวใจร้อนรุ่มอย่างไม่เคยเป็นมากก่อน เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกกลัว….กลัวมากที่สุดในชีวิต กลัวว่าจะเป็นคนทำให้ปรางปรีญาตาย
ไม่รอช้า....อคิราห์รีบโทรเรียกคุณหมอประจำตระกูลมาที่โรงแรมเพราะตอนนี้ลมหายใจของปรางปรีญาเริ่มเบาลงทุกที
“อย่าเป็นอะไรไปนะปรางปรีญา ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจ”
หัวใจปั่นป่วนของอคิราห์ไม่อาจสงบลงได้ อยากให้คุณหมอมาถึงตอนนี้เลย ถึงเขาจะไม่ได้รัก ไม่ได้รู้สึกอะไรกับปรางปรีญาแล้วก็ตาม แต่เขาก็ไม่ได้อยากให้เธอตาย ยิ่งตอนนี้เธอก
