15 ตรงข้ามกับความรู้สึก
“อ้าสสส์…สุดยอดเลยปรางปรีญา ฉันปล่อยในนะ”
เสียงคำรามลั่นก่อนที่สายธารอุ่นๆจะถูกปลดปล่อยเข้าไปในร่องสวาทอันแสนบวมเป่ง ร่างของอคิราห์กระตุกเกร็งสองสามครั้งก่อนจะดึงท่อนเอ็นออกมา ใบหน้าแดงก่ำที่เต็มไปด้วยหยาดเหงื่อเหมือนเพิ่งผ่านศึกมาเผยอขึ้นไปมอง เห็นคนตัวเล็กนอนแน่นอนนิ่งไม่ไหวติง
“ปรางปรีญา!” เหมือนมีบางอย่างสะกิดใจของอคิราห์เข้า รีบแก้มัดให้หญิงสาวที่ยังอยู่ในสภาพเปลือยทั้งร่าง เขาเอื้อมมือไปตบแก้มของเธอสองสามครั้งเพื่อให้ได้สติ แต่ไอร้อนจากร่างบางทำให้เขาต้องรีบชักมือกลับ “ทำไมตัวร้อนแบบนี้”
เขาไม่รู้ว่าปรางปรีญาสลบไปตอนไหน ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอกำลังมีไข้เพราะมัวแต่เสพสุขจากร่องสวาท
เขาโกรธที่ปรางปรีญาพยายามอ่อยปรเมศทั้งๆที่รู้ว่าอีกฝ่ายมีแฟนอยู่แล้ว และตอนที่เธอแสร้งล้มลงต่อหน้าเพื่อเรียกร้องความสนใจ นั่นทำให้ความอดทนของเขาหมดลง อยากเดินเข้าไปกระชากร่างของเธออ
