12 สำออย!
ปรางปรีญาสะดุ้งตื่นอีกครั้งในช่วงเที่ยงวันเนื่องจากได้ยินเสียงเคาะประตูหลายครั้งติด ปรเมศเห็นว่าเมื่อเช้าปรางปรีญาไม่ได้ลงไปทานข้าวเช้าเลยขึ้นมาดู กลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอ
“บอส….” เสียงเบาหวิวเปล่งออกมาจากริมฝีปากซีดเซียวที่ถูกผู้ชายใจหยาบบดจูบทั้งคืน
“เมื่อเช้าผมไม่เห็นคุณลงไปทานข้าว นึกว่าเป็นอะไรไป”
“อ้อ ไม่ได้เป็นอะไรหรอกค่ะ ปรางแค่ยังไม่หิว”
“หน้าคุณดูซีดๆนะ เป็นอะไรหรือเปล่า ไม่สบายหรอ” ปรเมศหรี่ตามองอีกฝ่ายโดยเฉพาะช่วงต้นคอที่มีรอยแดงเป็นจ้ำคล้ายรอยดูด
“ปรางแค่รู้สึกเพลียๆนิดหน่อยค่ะ แต่ไม่ได้เป็นอะไรมากหรอก บอสต้องออกไปดูงานบ่ายสามใช่ไหมคะ ปรางจะได้เตรียมเอกสารไว้ให้”
“ครับ แต่ถ้าคุณปรางไม่สบายก็ไม่เป็นไรนะครับ เดี๋ยวผมให้คนอื่นไปแทนก็ได้”
“ปรางไปได้ค่ะ ปรางไม่ได้เป็นอะไร” เธอรีบแย้งเพราะไม่อยากอยู่ที่นี่ กลัวว่าอคิราห์จะเข้ามาทำร้ายอีก “เดี๋ยวปรางจะรีบอาบน้ำแ
