วันเกิดที่ 21ปี
หลังจากที่แก้มใสแยกย้ายกับเพื่อนของเธอ ตอนนี้เธอต้องมาอยู่ในรถของแฟนลูกพี่ลูกน้องของเธอ เขาเงียบ เธอก็เงียบ..
" ทำไมถึงปล่อยให้ผู้ชายกอด.."
อ่า..นั่นไง แล้วทำไมก่อน เพื่อนหนูค่ะ...
" แล้วทำไมถึงกอดไม่ได้ค่ะก็ต้นเพื่อนหนู.. " ใช่ไงก็ต้นเพื่อนเธอ และเธอคือเพื่อนของต้น แล้วไหนจะฟ้าอีก พวกเราก็กอดกันแบบนี้เสมอ
" แต่เขาเป็นผู้ชาย.. เราเป็นผู้หญิง.. ควรจะรักนวลสงวนตัวบ้าง... ไม่ใช่ใครลากไปไหนก็ไป ใครชวนทำอะไรก็ทำ มันดูไม่ดี... " นี่เขาเตือนเพราะเป็นห่วงหรอกนะ..
" ก็แล้วคุณจะมายุ่งกับหนูทำไมค่ะ คุณควรจะไปสนใจแฟนคุณสิ จะมาวุ่นว่ยอะไรกับหนู." ใช่.. แล้วเขาจะมาวุ่นวายกับเธอทำไมก่อน... นู้น..ไปดูแฟนตัวเองนู้น...
เอี๊ยด!!!! / ว๊ายยยย
" ที่ฉันเตือนก็เพราะหวังดี แต่ถ้าความหวังดีของฉันมันจะทำให้เธอรำคาญก็ขอโทษด้วยแล้วกัน." พูดจบ อเล็กซ์ก็ขับรถออกไปด้วยความเร็วสูงจนสาวน้อยที่นั่งข้างๆถึงกับหวีดร้องออกมา
ว๊ายยยย
" คุณ... ช้าๆหน่อย... หนูกลัว... คุณ... หยุดรถ... หยุดเดี๋ยวนี้... บอกให้หยุดไง...หยุด!!! " แก้มใสถึงกับต้องตะโกนออกไปสุดเสียง เขาจะบ้ารึไง จะพาเธอไปตายรึยังไง
เอี๊ยด.....
" ขอโทษ... " อเล็กซ์ที่พึ่งจะตั้งสติได้ ถึงกับรีบเอ่ยปากขอโทษคนที่นั่งมากับเขาทันที
คลิ๊ก.... ปัง!!
แก้มใสปลดเซฟตี้เบลท์ทันทีและเลือกที่จะลงกลางทาง เธอไม่รู้หรอกว่าตรงที่เธอลงมันอยู่ตรงไหน โชคดีที่มันยังไม่มืดค่ำ เธอจึงเลือกนั่งวินมอร์ไซต์ไปต่อ... เธอสัญญากับตัวเองไว้เลย ต่อไปจะไม่ขออยู่ใกล้ผู้ชายคนนี้อีกเป็นอันขาด ทนเอาไว้แก้มใส อีกแค่ไม่กี่เดือนเธอก็จะไปจากที่นี่แล้ว...
อเล็กซ์ถึงกับตกใจที่อยู่ๆคนตัวเล็กกระโดดลงจากรถและโบกวินมอร์ไซต์ไปทันที เขาได้แต่ระบายอารมณ์กับพวงมาลัยรถ... เขาไม่ชอบที่เธอทำตัวสนิทกับผู้ชายคนอื่น ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้เป็นอะไรกับเขาก็ตาม แต่เขาไม่ชอบ...
.
.
หลังจากวันนั้น วันที่เธอเจอกับอเล็กซ์และเขาเหวี่ยงใส่เธอ จนวันนี้ผ่านไปเกือบ2เดือนแล้ว เธอก็ไม่ค่อยเห็นหน้าเขาสักเท่าไร เธอหลบเขาแหละอันที่จริง แต่อีกเรื่องคือ เขาไม่ค่อยมาที่บ้านหลังนี้อีก และดูเหมือนพี่เมย์จะโมโหฟาดงวงฟาดงาอยู่บ่อยๆ เท่าที่เธอได้ยินพี่ๆในครัวพูดกัน เหมือนทำนองว่าเธอโดนบอกเลิก แต่มันไม่ใช่เรื่องของเธอ หรือสิ่งที่เธอควรจะรู้นิ
.
.
'หนูแก้มใสค่ะ... วันนี้เป็นวันคล้ายวันเกิด ป้ากับลุงอ่ำไม่มีอะไรเป็นของขวัญวันเกิดให้... ป้าขอมอบคำอวยพรให้ก็แล้วกันนะคะ... ขอให้คุณหนูของป้าสุขภาพร่างกายแข็งแรง เป็นที่รักของทุกคน ร่ำรวยเงินทองและผองเพื่อน ขอให้เจอแต่คนดีและจริงใจเข้ามารักนะคะ ' ป้าไพรอวยพรให้คุณหนูแก้มใสของเธอ เธอไม่มีของขวัญวันเกิดให้สักปี นอกจากอาหารที่ทำให้เท่านั้นที่คุณหนูแก้มใสของเธอต้องการ
" ขอบคุณค่ะป้าไพร... ขอแค่ป้าไพรกับลุงอ่ำอยู่กับแก้มไปนานๆของขวัญใดๆแก้มก็ไม่อยากได้ค่ะ.. ไม่จำเป็นเลย" เมื่อเช้าเธอตื่นขึ้นมาตักบาตร และกรวดน้ำ... วันนี้แล้ววันที่เธอจะเป็นอิสระจากบ้านหลังนี้...
" ป้าไพรเก็บของแล้วใช่ไหมค่ะ ไม่เกินน่าจะเกิน3วันเราจะไปจากที่นี่ ไปอยู่ในที่ของเรา ป้าไพรเตรียมตัวเก็บของได้เลยนะคะ.. " แก้มใสแทบจะอดทนรอไม่ไหว แต่เธอก็ต้องให้ความเคารพเจ้าของบ้านหน่อย ตอนนี้คุณอาทั้งสองไม่อยู่รอให้ท่านกลับมาก่อน แล้วเธอก็จะไปลาท่านทั้งสอง และออกไปจากที่นี่ทันที
.
.
@ผับ
'แก้ม.... ทางนี้.... ' ฟ้ากับตั้มที่มาถึงก่อนโบกมือเรียกเธอ.. คงจะมาถึงก่อนเธออีกแล้วสินะ... โดนบ่นอีกแน่นอนวันนี้
" โทษทีๆ มาแท็กซี่แล้วรถมันติด"
'ไม่เป็นไรๆ พวกฉันก็พึ่งมาถึง วันนี้ฉันจะไม่บ่นเพราะแกเป็นเจ้าของวันเกิด.. ปะ เข้าไปกันเถอะ... ต้น... เก็บอาการหน่อยเถอะ... แหม.... ตูดสั่นเชียวนะอีนี่..'
' ไม่เสือกครับชะนีไม่มีผัว..' ต้นต้องรีบย้อนนังฟ้าตัวดี
' โห้... เดี๋ยวแม่ตบปากให้ ใช่ซี๊..... ใครจะไปกร้านโลกเหมือนแกล่ะ.. "
ฮ่าๆๆ
" หยุดๆ ทั้งคู่เลย พอๆ ปะ เข้าไปกันเถอะ "
แก้มใสที่นานๆจะได้ออกมาเที่ยวแบบนี้เธอถึงกับตื่นตาตื่นใจเพราะชุดที่เธอใส่มาเธอคิดว่ามันจะโป๊แล้ว แต่พอเอาเข้าจริงๆ เธอเหมือนแม่ชีมากๆเลยอ่ะ กระโปรงยีนส์สั้นเหนือเข่า เสื้อครอปโชว์พุง..
คริคริ ร้องเท้าผ้าใบง่ายๆ แต่พอเธอเห็นสาวๆคนอื่นใส่แล้วแบบ โอ้โห้ OMG มากค่ะ
ค่ำคืนนี้เป็นค่ำคืนที่สนุกสนานของเธอ เธอบอกป้าไพรไว้แล้วว่าจะไปนอนกับฟ้า ดังนั้นเธอสามารถดื่มเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ผสมได้เท่าที่เธออยากดื่ม..
เสียงดนตรีที่ดังกระหึ่ม ผีเสื้อราตรีที่ออกลวดลายโยกย้ายส่ายสะโพกโชว์ลีลากันอย่างสนุกสาน มันทำให้แก้มใสถึงกับต้องลุกขึ้นมาร่วมสนุกกับคนอื่นๆไปด้วย...
" อุ๊ย!! ขอโทษค่ะ" แก้มใสที่ไม่ทันระวัง เธอเต้นไปชนใครบางคนเข้า ดีที่เธอไม่ล้ม เพราะคนคนนั้นโอบกอดเอวเธอเอาไว้อย่างหลวมๆ ถ้าไม่ได้เขาเธอคงจะหน้าคว่ำคุยกับร้องเท้าคนอื่นไปแล้วแน่นอน
' ไม่เป็นไรครับ... คุณเจ็บตรงไหนรึเปล่าครับ..' น้ำเสียงที่แหบแห้งของใครคนนั้น กระซิบอยู่ที่ข้างใบหูขาวของเธอ แขนที่เขาโอบกอดเธอไว้ตอนนี้มันกระชับแน่นขึ้น.. จากคราแรกที่ยังพอมีพื้นที่ว่างระหว่างเขาและเธอ แต่ตอนนี้ เธอถูกกระชับตัวให้เข้าไปสนิทชิดใกล้กับเขาคนนั้น....ฝ่ามือร้อนของเขาที่โอบกอดเธออยู่.. มันทำให้ใจของเธอเต้นรัวจนแทบจะทะลุออกมา ริมฝีปากของเขาแนบชิดมายังใบหูขาวของเธอ มันทำให้ร่างกายของเธอเกิดปฏิกิริยาบางอย่างขึ้นมา..
" ไม่... ไม่เป็นไรค่ะ... ขอบคุณที่ช่วยนะคะ.."
' ยืนอยู่ตรงนี้เป็นเพื่อนผมก่อนนะครับ... ผมไม่ทำอะไรคุณหรอก.. แค่เพียง... สนใจคุณเท่านั้น...ถ้าคุณ...' มือที่ลูบไล้ไปบนต้อนแขนเรียว.. มันช่วยทำให้คนที่อยู่ในอ้อมกอดถึงกับขนลุกได้เลยทีเดียว หึหึ
พลั่ก....
" ปล่อยมือจากคนของกู... เดี๋ยวนี้... ถ้ามึงยังไม่อยากตาย"
น้ำเสียงที่เธอคุ้นเคย.. ดังมาจากทางด้านหลังของเธอและผู้ชายที่กำลังโอบกอดเธออยู่.. น้ำเสียงนี้เธอจำได้ดีเลยทีเดียว
" คุณอเล็กซ์... "
' มีผัวแล้วก็ไม่บอกนะครับ... เสียดายจัง...' ผู้ชายคนนั้นรีบพูดขึ้นมาอีกที แถมยังจะมาหาว่าเขาเป็นผัวเธออีก...
" เออ.. ถ้ารู้แล้วมึงไสหัวไปซะ... ก่อนที่กูจะให้คนลากตัวมึงออกไปจากนี่... ส่วนเธอ...มานี้... ยัยตัวดี.." อเล็กซ์รีบลากแขนของแก้มใสออกมาจากตรงนั้นทันที...
" คุณ... เดี๋ยวก่อน...เพื่อนหนู... อือ... ดะ..เดี๋ยว"
ทำไมร่างกายเธอมันรู้สึกแปลกๆนะ... เธอเมา
เหรอ.. ไม่น่าจะใช่.. เธอดื่มคอกเทลไปแค่3แก้วเอง... แต่ทำไม... ทำไมมันรู้สึกร้อนๆแบบนี้... แล้วอะไรคือ... ร่างกายเธอ... ยามที่ถูกมือใหญ่สัมผัส...มันถึงทำให้เธอขนลุกขนชัน...และรู้สึกแปร๊บๆที่บริเวณน้องสาวของเธอ...
อือ....
เสียงที่อเล็กซ์ได้ยิน... มันคือเสียงร้องครางของคนที่เขาลากออกมาจากผับ... ไม่บอกก็รู้ว้าจะโดนป้ายยามาแน่ๆ เขาคงจะต้องให้ไอ้ทัพตามลากตัวไอคนเมื่อกี้ เมื่อคิดได้เช่นนั้นเขาก็จัดการต่อสายไปหาเพื่อนเขาทันทีและให้จับตัวมันเอาไว้ก่อน
" อือ... คุณ... หนู... หนูเป็นอะไรไม่รู้... อืมมม... อ๊าาาาา.... " แก้มใสพยายามหนีบต้นขาของเธอแล้วขยับไปมา มันเสียวมาก... มันรู้สึกดี...
" แก้มใส... ตั้งสติ... ตั้งสติหน่อยเด็กน้อย..."
อเล็กซ์รีบเตือนสติคนตัวเล็ก เขาอยากช่วยเธอมาก..
" อือ... คุณ... ช่วย... ช่วยหนูที..."
คำขอของแก้มใสที่เธอเอ่ยออกไป มันเป็นดั่งคำอวยพรที่สวรรค์ประทานให้เขา...
" ได้เลย... ได้อยู่แล้ว..."
.
.
.