10

1282 Words

สิ่งเล็กๆที่เรียกว่าลูก แก้มใสใช้ชีวิตที่บ้านสวนขนาดใหญ่พอสมควร พื้นที่ของบ้านและสวน รวมๆกันได้เกือบ 8ไร่ ลุงอ่ำท่านก็ขยันเกินคน เดินไปนั่น ปลูกอันนี่ ขุดตรงนั้น เติมตรงนี้ ตอนนี้แก้มใสเลยรับสมัครคนงานเพิ่มอีก2คน ขอเป็นคู่สามี เพราะถ้ามาคนเดียวเธอก็กลัว ที่นี่มีแต่คนแก่ อุ๊ย!.. คนทีอายุเยอะ2คนและเธอแค่นั้นเอง แล้วก็ยังมีพวกสี่ขาที่วิ่งไปวิ่งมา พวกมันมาจากไหนเธอไม่รู้หรอก.. แต่เธอก็รับเลี้ยงมันหมดนั่นแหละ สงสารมัน แล้วก็จัดการทำบ้าน สร้างรั้วให้มิดชิด มันจะได้ไม่ออกไปวิ่งเพ่นพ่านไล่เห่าคนอื่นเขา " ว่าไงตัวเล็ก... คนสวยของแม่...แม่ไม่คิดเลยว่าจะมีเราอยู่ในนี้... ไม่เคยคิดเลย... คงเป็นสิ่งดีๆที่เกิดขึ้นหลังจากที่แม่เจอสิ่งร้ายๆในวันเกิดครบ21ปีสินะ.... อีกแค่4เดือนกว่า... เราก็จะได้เจอกันแล้ว.... หนูต้องเป็นเด็กดีของแม่นะคะรู้ไหม..ไม่ดื้อไม่ซนนะคะ... " ใช่ตอนนี้เธอท้องได้สี่เดือนกว่าเกือบ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD