ผมลืมตาตื่นขึ้นแล้วก็รู้ตัวว่าตัวเองอยู่บนรถ เมื่อคืนผมเมามาก ของขวัญอนุญาตให้ผมดื่มได้ พอไม่ได้ดื่มนานก็เลยจัดหนักไปหน่อย ทั้งพี่ชัย อัน นุ ไหนจะเจอคนรู้จักอีก ไม่เมาก็ไม่รู้จะยังไง ผมจำได้รางๆว่าเมื่อคืนของขวัญเหมือนจะแยกเขี้ยวใส่ผม และก็เหมือนจะใจดีกับผม ความทรงจำสุดท้ายคือผมหอมแก้มเธอ ผมมองไปด้านคนขับก็เห็นของขวัญนอนหลับอยู่ที่เบาะคนขับอย่างไม่สบายนัก ผมเกลี่ยปอยผมออกจากใบหน้าของเธอ มองแก้มนุ่มที่ผมขโมยหอมโดยไม่รู้ตัว แล้วก็ต้องกลืนน้ำลายห้ามตัวเองไม่ให้ก้มลงไปหอมแก้มนวลนั้นอีกครั้ง ถ้าผมทำแบบนั้นกับเธออีกเธอฆ่าผมแน่นอน ผมอยากให้เธอนอนหลับอีกสักนิด แต่ก็เห็นเธอขยับตัวอย่างไม่สบายจึงตัดสินใจว่าจะปลุกเธอ
“ของขวัญ ของขวัญครับ” ผมสะกิดเรียกเธอที่กำลังนอนหลับอยู่ เธอปรือตาน้อยๆ แล้วจับที่ต้นคอพร้อมกับทำหน้าเหยเก เธอคงปวดคอนั่นเอง
“เช้าแล้วเหรอคะ คุณสร่างเมาหรือยังคะ” ของขวัญนวดต้นคอเบาๆ แ
