EP.4 NC++
864 Words
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!
ผมกระแทกกระทั้นแก่นกายใหญ่เข้าใส่อย่างบ้าคลั่ง เมื่ออีกคนพยายามที่จะกลั้นเสียงครวญครางเอาไว้ เธอคงจะไม่รู้ ว่าเสียงของเธอมันเซ็กซี่แค่ไหน และเธอก็คงจะไม่รู้ ว่าการที่เธอยิ่งต่อต้าน มันยิ่งทำให้อารมณ์ดิบเถื่อนที่อยู่ในกายของผมมันเดือดพล่านขึ้นมา
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!
"จะ จุก มันจุก"
มิ้นท์พยายามที่จะถดถอยกายหนี ผมจึงรั้งเอวคอดกิ่วเอาไว้ แล้วถาโถมแก่นกายเข้าใส่อย่างไม่ออมแรง มิ้นท์ควรรู้สักที ว่าเธอไม่ควรลองดีกับผม เธอไม่ควรต่อต้านผม ไม่ควรอวดดี ไม่ควรทำในสิ่งที่เธอกำลังทำอยู่ตอนนี้ เพราะถ้าเธอเป็นเด็กดี ผมก็จะอ่อนโยนกับเธอมากกว่านี้ และจะทำให้เธอมีความสุขมากกว่านี้เช่นกัน
ผมจับร่างของมิ้นท์ให้หันมาเผชิญหน้ากันอีกครั้ง ก่อนจะประกบจูบลงไปที่เรียวปากอวบอิ่มนั่น แล้วเลื่อนต่ำมาขบเม้มทรวงอกขาว โดยที่ช่วงล่างยังคงเคลื่อนไหว ต่อไปและต่อๆไป
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!
"พอ ฉันบอกให้พอ"
ร่างเล็กสั่นคลอน ตอบรับจังหวะรักที่ทั้งหนักหน่วงและรุนแรง หน้าอกใหญ่กระเพือมไปมา ศีรษะเล็กเกือบจะกระแทกกับหัวเตียงอยู่ร่อมร่อ ผมแยกเรียวขาขาวออกกว้างๆ พาดขาขาวข้างหนึ่งไว้ที่บนบ่า ก่อนจะถาโถมแรงกาย อัดกระแทกแก่นกายใหญ่เข้าใส่อย่างเอาเป็นเอาตาย
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!
"เจ็บ ฉันเจ็บ!"
"อ๊าา..." ผมเชิดหน้า เปล่งเสียงคำรามลั่น กายสาวตอดรัดแก่นกายใหญ่ถี่ๆ บ่งบอกว่าทั้งผมและเธอใกล้แตะขอบสวรรค์เต็มที ผมอัดกระแทกความยิ่งใหญ่เข้าใส่จุดกระสันซ้ำๆ จนผมและเธอแตะขอบสวรรค์พร้อมกัน
"กรี๊ดดดดด /อ๊าาาส์"
ผมยกมือสางผมลวกๆ ปลดปล่อยน้ำรักเข้าสู่กายสาวทุกหยาดหยด มิ้นท์รีบถดถอยหายหนี ส่งผลให้จุดเชื่อมต่อของเราหลุดออกจากกัน เธอมองที่หว่างขาตัวเองแล้วน้ำตาคลอ จากนั้นก็รีบลุกจากเตียงแล้วเข้าห้องน้ำไปทันที
ผมดันลิ้นกับกระพุ้งแก้ม หงุดหงิดกับสิ่งที่เห็น มิ้นท์ทำท่าเหมือนเกลียดผม ทั้งที่คนอย่างผม ไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหนมากอย่างเธอ
เวลาผ่านไป
แกร๊กก~
เสียงประตูห้องน้ำถูกเปิดออกมา ตามด้วยร่างขาวผ่องของคนที่ห่อหุ้มด้วยผ้าขนหนูผืนเล็ก สั้นแค่เพียงต้นขา มิ้นท์มองมาที่ผมด้วยสายตาเหยียดๆ ก่อนจะเอ่ยออกมา
"ถ้าได้ในสิ่งที่ต้องการแล้ว ก็ไสหัวไป!"
"ไล่ผัวเก่งจังนะ"
"กำลังจะบอกว่านายเป็นผัวฉัน?" เธออวดดี และเธอก็กำลังทำให้อารมณ์ของผมเดือนพล่าน
"ก็เอากันไปแล้ว ไม่เรียกว่าผัว แล้วจะให้เรียกว่าอะไร?"
"ในเมื่อฉันเป็นเพียงแค่ของเล่นแก้เหงาของนาย นายเองก็ควรเป็นได้แค่ของเล่นแก้เบื่อของฉันเหมือนกัน" ผมแสยะยิ้มที่มุมปาก เธออาจจะไม่รู้ ว่าคนอย่างกูไม่เคยยอมเป็นของเล่นแก้เหงาให้ใคร
"ถ้าอย่างนั้นอีกสักรอบได้ไหม ฉันยังไม่หายเหงาเลย"
เพี๊ยะ!
"สกปรก นายมันสกปรก!" เป็นอีกครั้งที่เธอตบหน้าผม เจ็บดี แต่ร่างกายของเธอที่พึ่งทำให้ผมสุขสม มันยังคงทำให้ผมรู้สึกอารมณ์ดี
"สกปรกทั้งความคิดและการกระทำ ถุงยางก็ไม่ยอมใส่ ปล่อยในใส่ฉันทุกครั้ง ถ้าฉันท้องขึ้นมา มีปัญญารับผิดชอบชีวิตฉันไหม!"
ผมปรายตาหน้าท้องแบนราบเพียงนิด คนอย่างมิ้นท์ ไม่มีทางปล่อยตัวเองให้ท้องหรอก ผมรู้
"แล้วยาคุมฉุกเฉินที่เธอกินอยู่ประจำนั่นล่ะ เอาไม่อยู่?"
"นายรู้?" ผมยกยิ้มกลับไป ไม่มีอะไรที่เกี่ยวข้องกับผู้หญิงของผมแล้วผมไม่รู้
"นายตามฉันไปทุกที่เลยหรือไง!"
"ฉันรู้ในทุกๆ เรื่องที่ฉันอยากรู้!" ไอ้เหี้ยไหนยุ่งกับผู้หญิงของกูบ้าง กูยังรู้เลย
"วิเศษนักเหรอ ถ้ารู้มาก แล้วเคยรู้บ้างไหมว่าฉันเกลียดนาย ฉันไม่ต้องการยุ่งเกี่ยวกับชีวิตของนาย!"
"พอเวกัสเพื่อนเธอ กับแม็กซ์เวลล์เพื่อนฉันดีกัน กะจะถีบหัวส่งว่างั้น ไม่ง่ายไปหน่อยเหรอทูนหัว ให้ฉันช่วยเหลือ ตอนที่ผัวเมียคู่นั้นทะเลาะกัน พอหมดประโยชน์แล้วจะเขี่ยฉันทั้ง จำให้ดี ว่ามันจะไม่มีวันนั้น ผู้หญิงของฉันก็คือผู้หญิงของฉัน ถ้าฉันไม่ปล่อยให้ไป ใครหน้าไหนก็เอาไปไม่ได้!"
"วันหนึ่งฉันก็ต้องมีแฟน ฉันก็ต้องแต่งงาน คนอย่างนาย ยังจะกล้ายุ่งกับของของคนอื่นว่างั้น?" ผมบดกรามแน่น มองท่าทางอวดดีของคนที่แทบจะไม่มีปัญญาจะสู้อย่างหงุดหงิด
"ถ้าคิดว่าไปจากฉันได้ ก็ลองดู!"
- Writer
