Kabanata 77
Nagising ako sa pagyugyog ng kung sino man. Ayaw ko pa sanang ibuka ang mga mata ko, pero nakahihiya naman kung magpapaiwan pa rin akong tulog, gayong kanina pa siguro ako mahimbing na natutulog.
“Deeve, wake up. Kain ka muna para naman hindi ka malipasan ng gutom. Balik ka na lang sa pagtulog mo, pagkatapos nating kumain. Pasensya ka na kung ginising ka na namin.” Mahabanag paliwanag ni Hamina. Unti-unti ko namang minumulat ang aking mga mata, sa una ay hindi ko pa sila malinaw na nakikita, kaya kinusot-kusot ko ang aking mga mata.
“Kumusta na ang ulo mo? Masakit pa rin ba?” Oo nga pala, kanina’y nakaramdam pala ako ng pangingirot ng ulo. Pinakiramdaman ko naman ang sarili ko, wala na naman akong sakit na naramdaman.
“Ayos na
