Kabanata 74
Nagising ako ng madaling araw, dahil nga sa naiihi ako. Mahimbing pa silang natutulog. Nilalamig ako dahil nga nasa ibabaw kami ng puno, tanging ang dahon lang talaga ng puno ang ginagawa naming kumot.
Hindi naman siguro mapapansin ng mga puno na ito na nasa ibabaw nila kami, kung sakali mang may mga buhay ang mga ito. Kasi nga sa naka-invisible kami, wala namang lowbat ang paggamit ng kapangyarihan naming ito ‘di ba? Matignan nga ang relo ko, hmm…ganoon pa rin naman.
Nag-teleport na lang ako para makababa, at makaihi, nang may kaluskos akong naririnig sa bandang likod ko, hindi ako umikot at baka kung ano pa ang makita ko, dahan-dahan lang akong umabante ng hakbang at sumadal muna sa puno, wala talaga akong ideya kung ano itong nasa liko
