‘สวัสดีค่ะพี่ด้า’
อัยย์ทักทายดาด้าตอนที่เปิดประตูเข้าห้องเกียร์แล้วเจออีกฝ่ายนั่งอยู่
‘สวัดดีอัยย์ ขนอะไรมาเยอะแยะเชียว’ ดาด้ามองถุงในมือของอัยย์ที่มีจำนวนหลายถุง
‘ขนมกับอาหารค่ะพี่ด้า อัยย์ช่วยน้ากวางทำขนมเลยแบ่งมาให้พี่เกียร์ด้วยเพราะจำได้ว่าพี่เกียร์เคยบ่นว่าอยากกิน น้ากวางเลยให้อัยย์เอาอาหารที่เป็นของโปรดพี่เกียร์มาให้ด้วยค่ะ’ อัยย์วางถุงลงบนโต๊ะพับเตี้ยที่ตั้งบนพื้น ดาด้าช่วยอัยย์เอาของออกจากถุงพร้อมกับมองรอยยิ้มของอัยย์ไปด้วย
‘อัยย์ชอบเกียร์ใช่ไหม’ ดาด้าถามเด็กสาวตรงๆ อัยย์มองหน้าดาด้าอย่างตกใจ ‘เวลาที่อัยย์พูดถึงเกียร์แววตาของอัยย์มันสดใสมาก แถมอัยย์ยังจำเรื่องของเกียร์ได้ทุกอย่าง เวลาที่เกียร์บ่นอะไรอัยย์ก็หามาให้หมด’
‘พี่ด้าคะ คือ...’
‘ไม่ต้องปฏิเสธหรอกอัยย์’ ดาด้าขัดอัยย์ที่กำลังจะอธิบายด้วยน้ำเสียงตื่นๆ อัยย์กลัวว่าดาด้าจะมีโกรธจนมีปัญหากับเกียร์เลยตั้งใจจะบอกปัด แต่ดาด้า
