“เที่ยวให้สนุกนะคะคุณพ่อ น้ากวาง”
อัยย์สวมกอดกวางกับทักษ์ที่กำลังจะออกเดินทางในไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า กวางกับทักษ์โอบกอดหญิงสาว ก่อนที่กวางจะหันไปมองเกียร์
“ฝากน้องด้วยนะเกียร์” กวางฝากฝังอัยย์กับเกียร์อีกครั้ง
“ครับแม่ ผมจะดูแลอัยย์อย่างใกล้ชิดเลยครับ” เกียร์ให้สัญญาก่อนจะคลี่ยิ้มแบบพี่ชายที่แสนดีอีกเช่นเคย กวางกับทักษ์เลยพากันเดินเข้าไปในส่วนของผู้โดยสารขาออกระหว่างประเทศ อัยย์มองทั้งสองคนจนลับตา ก่อนจะก้มหน้าลงไม่กล้ามองชายหนุ่มที่ยืนข้างๆ ตัวเอง
“จะอยู่ทั้งคืนหรือไง” เกียร์ใช้น้ำเสียงประชดประชัน เขาหมุนตัวก้าวไปทางลานจอดรถทำให้อัยย์ต้องรีบก้าวตาม หญิงสาวขึ้นไปนั่งบนรถหลังจากที่เกียร์ปลดล็อค พอคาดเข็มขัดนิรภัยเสร็จก็ไม่กล้าพูดหรือเคลื่อนไหวอะไรอีก
รถยนต์เคลื่อนที่ไปตามถนนอย่างรวดเร็ว ท้องฟ้าภายนอกในเวลาห้าทุ่มมืดสนิท แสงไฟจากข้างทางส่องเข้ามาในรถเป็นระยะ อัยย์เหม่อมองภาพเหล่านั้น ก
