“เราจะให้ด้าไปอยู่คอนโดฯ ของเพื่อนเรา”
เกียร์บอกกับดาด้าที่ทำหน้าไม่พอใจขึ้นมา
“ทำไมล่ะ แต่เราอยากอยู่กับเกียร์นี่” ดาด้าเผลอใช้เสียงสูง แต่พอรู้ตัวก็รีบทำเสียงอ่อนลง “คือเรากลัวตังค์ ถ้าตังค์เห็นเราอยู่คนเดียว ตังค์อาจจะมาทำร้ายเราก็ได้”
“คอนโดฯ นี้มีความปลอดภัยสูง ด้าไม่เป็นอะไรหรอก” เกียร์ยืนยันคำเดิม “ตอนนี้เราอยู่บ้านของพ่ออัยย์ เราคงพาใครเข้าบ้านไม่ได้หรอกนะ”
ดาด้าตวัดตามองอัยย์อย่างไม่พอใจวูบหนึ่งโดยที่ไม่มีใครทันสังเกต ก่อนจะหลุบตาลง ยิ้มออกมาเศร้าๆ
“แบบนั้นก็ได้ แต่เกียร์ต้องมาหาเราบ่อยๆ นะ” ดาด้าส่งเสียงออดอ้อน เกียร์ใจอ่อนเลยพยักหน้ารับ
“อืม”
ดาด้าคว้ามือของเกียร์มากุมไว้อย่างดีใจ อัยย์มองมือที่สอดประสานและอดรู้สึกไม่ได้ว่าเธอกำลังจะกลายเป็นส่วนเกิน
เกียร์พาดาด้าไปอยู่คอนโดฯ ของอคิณที่เป็นลูกชายเจ้าของบริษัทอสังหาริมทรัพย์ชื่อดังเลยมีคอนโดฯ อยู่ในครอบครองหลายห้อง ดาด้าก้
