We use cookies
When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Your cookies settings
Strictly cookie settingsAlways Active
22 พานพบ
เฉินหมิงเยว่เดินผ่านพวกนางสามคนไปทั้งสามยังคงพูดคุยเกี่ยวกับคุณชายที่เดินผ่านไปจนมีแขกเข้ามาใหม่จึงหยุดคุยกัน เมื่อผ่านประตูเข้ามาเล็กน้อยก็หยุดเหลียวมองไปมาเพื่อโต๊ะและที่นั่ง โถงชั้นล่างโต๊ะที่มีอยู่ได้ถูกฝูงชนที่มาสังสรรค์เป็นกลุ่มเล็กๆ จับจองจนไม่มีที่ว่างให้นางแทรกตัวลงไปร่่วมโต๊ะด้วย จนสายตาไปสะดุดเข้ากับโต๊ะหนึ่ง เป็นเพียงโต๊ะที่อยู่มุมค่อนข้างอับที่มีคนนั่งหันหลังให้อยู่ก่อนแล้วสองคน เฉินหมิงเยว่รีบเดินราวกับกลัวว่าใครจะแย่งโต๊ะนั้นกับนางทีเดียวซึ่งอาจเป็นไปได้เพราะผู้คนเดินเข้ามาไม่ขาดสาย นางไปหยุดด้านข้างห่างจากโต๊ะสามเชียะ “เอ่อ คุณชายทั้งสอง” นางเอ่ยเรียกเพื่อให้ทั้งสองคนที่นั่งอยู่หยุดและหันมาสนใจตนเองที่ยืนอยู่ ชายหนุ่มชุดน้ำเงินเข็มที่นั่งฝั่งตรงข้ามกับด้านที่นางยืนเงยหน้าขึ้นมามองนาง ช่างเป็นชายหนุ่มทีีมีใบหน้าคมคายหล่อเหลา ดวงตาสีน้ำตาลเรียวคิ้วคมเข้ม ใส่ตุ้มหูสีมรกตท
- Writer
- chap_listContents
- likeADD
