When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
“เสร็จพิธี เชิญนายท่านทั้งหลายรับน้ำชาและของว่างในสวนขอรับ" เป็นเสียงของพ่อบ้านฉินที่รีบเอ่ยแก้ไขบรรยากาศที่น่าอึดอัดขึ้นมา บรรดาแขกสตรีที่เดิมสนใจมองคนทั้งสามว่าจะมีเรื่องราวอย่างไร แต่เมื่อถูกเชิญจากพ่อบ้านฉินก็เปลี่ยนไปสนใจกับของว่างและน้ำชาว่าจะสามารถจัดได้ดีเพียงใดนี่เท่ากับเป็นการแสดงฐานะของสตรีเจ้าของงานไปด้วย โชคดีพ่อบ้านฉินรู้งานอย่างยิ่งสั่งขนมขึ้นชื่อจากร้านขนมอี่หวั่นซิงร้านขนมที่มีชื่อเสียงอันดับหนึ่งของเมืองหลวงมาใช้รับรองแขก ส่วนบรรดาบุรุษล้วนมาจากกองทัพมิได้สนใจของหวานและชา กลับหันไปเรียกหาสุราเลิศรสจากเฉินอวี้อันแทนเมื่อได้รับการตอบสนองจากเจ้าของจวน ไม่นานก็เริ่มส่งเสียงดังขึ้นตามจำนวนจอกสุราที่ยกขึ้นชนกัน “เอาปิ่นของท่านคืนไป มันมีค่ามากเกินไป” “ใช่หากจะซื้อคงต้องขายจวนเจ้าสักสองสามหลัง ยังไม่แน่ว่าจะซื้อมันได้ เจ้ารับมันไว้ข้าให้เป็นของขวัญแรกพบ (เห็นหน้า) ของเราสองค