We use cookies
When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Your cookies settings
Strictly cookie settingsAlways Active
38-2 เสี่ยวไป๋ของข้า
ด้านในเรือนหลอมโอสถมีเสียงเบาๆของการขยับสิ่งของและลิ้นชักเก็บสมุนไพร ผ่านไปราวสองเค่อก็เริ่มมีกลิ่นสมุนไพรพัดโชยออกมาตามลม หน้าประตูใหญ่ คนเฝ้าประตูมองดูด้วยความลังเลมองดูคลับคล้ายคลับคลาแต่ก็ยังไม่แน่ใจนักเพราะเครื่องแต่งกายล้วนเต็มไปด้วยฝุ่นดินจับเป็นปื้นๆ ไปทั่วทั้งชุดแม้แต่ใบหน้ายังมี คนลงจากหลังม้าแล้วเดินขึ้นมาหยุดเบื้องหน้าจึงกระพริบตามองดูอีกครั้ง ทั้งหมดเป็นชายหนุ่มหลายคนม้าที่พวกเขาใช้เป็นม้าที่สูงใหญ่ไม่เหมือนกับที่ชาวบ้านทั่วไปจะใช้กัน มองแล้วก็เหมือนม้าที่เจ้าเมืองใช้อยู่ คนที่เดินนำหน้ามาคือเจียจือสิงหรือคุณชายเจีย เขาเคยมาที่จวนแล้วจึงตรงมาจากนอกเมืองทันทีโดยไม่ได้หยุดแวะชำระล้างร่างกายเสียก่อน ไม่น่าแปลกที่คนเฝ้าประตูจะจำไม่ได้ “ไปเรียนคุณหนูเฉิน ข้าคุณชายเจียและคุณชายเซี่ยกลับมาแล้ว” “อ๋อ ขอรับ อภัยที่เสียมารยาท บ่าวจำไม่ได้ทำให้ไม่แน่ใจว่าท่านเป็นคนที่จวนเรารู้จักหรือไ
- Writer
- chap_listContents
- likeADD
