จันทร์กระจ่างฟ้าหมอเทวดาหรือนางพญาพิษ

14-1 งานปักปิ่นแสนธรรมดาที่ไม่ธรรมดา

บรรยากาศการจัดเตรียมงานบรรดาบ่าวรับใช้ สาวใช้ที่เดิมรู้สึกว่าตนเองเป็นบ่าวรับใช้ที่สบายเกินไปเมื่อเทียบกับจวนอื่นงานการไม่ค่อยจะมีทำ ก็สรรหาสิ่งที่ต้องเตรียมในพิธีในต่างพูดกันเป็นเสียงเดียวว่าจะมิซื้อสิ่งใดๆทั้งสิ้น จะลงมือทำเองไม่ว่าจะเป็นของประดับ ของที่ระลึกสำหรับแขก (ก็ไม่ได้เชิญมามากมาย) และบรรดาคนในจวนเอง เสื้อผ้าของนางที่บอกให้เตรียมแบบเรียบง่าย สาวใช้คนสนิททั้งสองก็ปักลายด้วยไหมเงินยวงลงบนชุดทำให้เกิดลวดลายบนชุดสีขาวสะอาด ปิ่นที่ใช้ในพิธีท่านพ่อเตรียมอย่างพิถีพิถันซ่อนเอาไว้นางก็ยังมิได้ชมดู

“ปิ่นที่พ่อเตรียมไว้เป็นพิเศษเจ้ายังไม่ต้องดู แน่นอนว่าต้องสวยงามที่สุดสำหรับเจ้า”

“ท่านพ่อ ต่อให้เป็นแค่ปิ่นไม้ข้าก็ดีใจมาก”

“ได้อย่างไร นี่เป็นของขวัญชิ้นแรกจากข้า ซ้ำยังเป็นพิธีการที่สำคัญ แขกที่ข้าเชิญมาก็สนิทกันมากด้วย”

“ทราบแล้วเจ้าค่ะ รับรองได้ว่าข้าจะไม่แอบดูก่อนวันงาน”

“เด็กดี”